قم با تو قم شد ، حضرت باران
قم در تو گم شد ، حضرت باران
یک در به جنّت باز شد در قم
دل ها سویت پرواز شد در قم
بال ملائک فرش صحن توست
دلهای عاشق عرش صحن توست
باشد کریمه افضل الاسما
صحن و سرایت ملجأ اَم هر جا
صد مرجع دینی دعا گویت
هُرْمِ نفس ها بسته بر مویت
با یک نظر کن کیمیا جان را
جَلْدِ حرم کن جان جانان را
بانو دلی بشکسته و زارم
در پیش همچون تو گلی خارم
منت نهادی زائرم کردی
خادم نه ! اما شاعرم کردی
دارم قلم در مدح تو بانو
در مثنوی دل رفته تا هر سو
اشعار با اذن تو می جوشد
شعرم فقط ذکر تو را گوید
سیل خروشانیم در کویت
شمشیر بُرّانیم در کویت
در آسمان ها ذاکر نامت
همچون کبوتر های آرامت
وقتی کویر قم گلستان شد
عطر نسیمت عطر دوران شد
خاک مطهر ، مرقد تو گشت
خورشید تابان گنبد تو گشت
ساقی بُوَد مدیون الطافت
ذکر لبم جاری ز آیاتت
- یکشنبه
- 18
- تیر
- 1402
- ساعت
- 14:31
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رسول چهارمحالی
ارسال دیدگاه