هنوزت تا بُوَد جان در بدَن ای زینب ای زینب
زَمانی گریه کُن بر خویشتَن ای زنیب ای زینب
مَگر از بهرِ ماتم زادی از مادر دَر این عالم
که در یک عُمر بودی مُمتَحن ای زینب ای زینب
بروزِ مَرگِ جدَّ خویش اَندر کُودکی کردی
سیه با ناله و اَفغان به تَن ای زینب ای زینب
نرفته ماتمِ جدّت زِ خاطر از غمِ مادر
نِشستی زار در بیت الحَزن ای زینب ای زینب
گھی جاری سِرشگ از ماتمِ شیرِ خدا کردی
گَهی از سُوزشِ قَلب حَسن کِی زینب ای زینب
چو جدَّ و مادر و باب و برادر رَفت از دَستت
فَلک آواره کَردَت از وَطن ای زینب ای زینب
نمودی روی با هِجدَه نَفر زاُولادِ پیغمبر
بدَشتِ کربلای پُر مُحن ای زینب ای زینب
توئی کز نُوکِ پیکان چاک دیدی روزِ عاشورا
گَلوی اَصغرِ شیرین دَهن ای زینب ای زینب
توئی کَز تیره بَختی مَعجرِ نیلی بتَن کردی
زِ داغِ اکبرِ گُلگُون کَفن ای زینب ای زینب
توئی کَاندر میانِ قَتلگه دیدی حُسینت را
تَنِ صَد پاره و عُریان بدَن ای زینب ای زینب
توئی کاندر لبِ شَط تَشنه نَعشِ شش برادر را
بدیدی از جَفا صد پاره تَن ای زینب ای زینب
توئی کاندر سرِ نَعشِ شَهیدان در فَغان دیدی
یَتیمان را چو بلبل در چَمن ای زینب ای زینب
توئی کز کربلا تا شام بازوی یَتیمان را
بدیدی بِسته از کین در رَسَن ای زینب ای زینب
توئی کاندر سَرِ بازارِ شام اندر تَماشایت
بُدی خورد و کَلان از مَرد و زَن ای زینب ای زینب
توئی کز بهرِ بزمِ عام بسته از قَفا دَستت
همانندِ اَسیرانِ خُتن ای زینب ای زینب
توئی کز ضَربتِ چُوبِ یَزید و رأسِ شاهِ دین
زدی بر فَرقِ دَستِ خویشتَن ای زینب ای زینب
زَمانِ جان سپردَن گشت و مُحنتها بسر آمد
مَکن اَفغان که لب ماند از سُخن ای زینب ای زینب
خَراب آمد زِ سیلِ اَشکِ #جودی عالمِ اِمکان
خرابه چون تو را آمد وَطن ای زینب ای زینب
- شنبه
- 14
- مرداد
- 1402
- ساعت
- 22:44
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
جودی خراسانی
ارسال دیدگاه