? بند ۱
جوونیم گذشته پای عشق ارباب
پیر شدم و آخرش حرم نرفتم
داره با گریه غم طی میشه دیگه
روز وشبهام و دقیقه ها هفتم
یاد اون روزا بخیر چه حالی داشتم
حس میکردم به تو نزدیک ترم آقا
اما رفتم تو مسیر خاکی و بعد
دیدم هر بلایی اومد سرم آقا
حالا خوب اصلا حالم آقا بخدا دیگه بریدم
آخرش من به در بسته رسیدم
هرکیو دیدم میگفت کربلا رفته
واسه یک بار حرمت روهم ندیدم
حسین ابا عبد الله
توی بین الحرمین بباره بارون
به چه حالی داره این وقتو ببینی
پرچم سرخ حسین جلوی چشمات
باشه و روبه روی حرم بشینی
زیارت نامه توی حرم بخونی
حس کنی آقا داره تورو میبینه
توی دنیا نداریم از این بالاتر
حتی گفتن و شنیدش شیرینه
دیگه طاقت ندارم تمومه صبرم
بعد مردنم بیا بالای قبرم
بیا تا کمی آروم بگیره روحم
توی دستای توئه تموم اجرم
حسین ابا عبد الله
میدونی هواتو کردم ای طبیبم
دل من از این همه غصه شده خون
آخه این عمرم آقا مگه چقدره
دوستدارم کنار تو باشم آقاجون
دوستدارم ضریحنو بغل بگیرم
فقطم تویی حسین دوای دردم
من میدونم اینو آقا بعد مردن
رها میشم و پیش تو برمیگردم
تا همیشه تویی ورد این زبونم
دیگه بیشتر از این آقا نمیتونم
هرجوری که باشه من میام محرم
آخرش خودم رو پیشت میرسونم
حسین ابا عبد الله(ع)
- دوشنبه
- 13
- شهریور
- 1402
- ساعت
- 14:39
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مجید آقاجانی
ارسال دیدگاه