آنکس که به دل حب علی را دارد
در قلب خدا و مصطفی جا دارد
دائم به مقام صولتش میبالم
شاهی که ملیکه ای چو زهرا دارد
هرکس که شود، دشمن مولا حیدر
اینکه پدرش کیست معما دارد
هر کس به امیریِ علی منکر شد
در قعرِ سقَر محفل و ماوا دارد
هر کس به ولای مرتضی مشمول است
قطعا به مسیر علوی جا دارد
آنکس که ولایت علی در دل اوست
در خانه ی دل گنج دو دنیا دارد
ایوان علی عجب صفایی دارد
مولا به نجف جنت اعلی دارد
هر کس که محب حیدر کرار است
در سینه دلی مثال دریا دارد
هرکس به دلش شور و تولای علیست
بر سینه ی خود مدال مولا دارد
من در عجبم که زیر ایوان نجف
جنت ز خدای خود تمنا دارد
در هر دو جهان شامل الطاف خداست
آنکس که به لب ذکر علی را دارد
من نوکر اویم و به این مینازم
نوکر چه غم از حساب فردا دارد
در روز جزا فاطمه گیرد دستم
چون نامه ی من مُهر تولّا دارد
در مکتب درس معجزاتش این بس
شاگرد نمونه ای چو موسی دارد
اوصاف وِرا تا به ابد میگویم
چون قصه ی ما فصل درازا دارد
آن عَلَّم الانسان که خدا فرموده
از حبِّ علی منشاءِ معنا دارد
درمعرکه ها میان خیل کفتار
جنگیدن شیر حق تماشا دارد
زهرا ببرد در صف محشر نامش
هر کس چو علی والیِ والا دارد
- چهارشنبه
- 29
- شهریور
- 1402
- ساعت
- 19:20
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
ارسال دیدگاه