دوری از آن خوابِ غفلت، راه را هموار کرد
ای فدای آنکه ما را نیمه‌شب بیدار کرد
پافشاری کرد پروانه که دور شمع بود
بر وصال یار باید بیشتر اصرار کرد
جانِ آنکه دوستش داری مرا تنبیه کن
طفلِ بازیگوش را باید کمی هشیار کرد
شستشوی روح ما، کار کسی جز گریه نیست
خوش بحال آنکه اینجا گریه‌ی بسیار کرد
«قَبلَ أَن یَستَغفِرَ» یعنی گدا بخشیده شد (۱)
زودتر از آنکه در این خانه استغفار کرد
عاقبت، عشق علی معیار حق و باطل است
نیست با ما آن کسی که عشق را انکار کرد
اربعین آمد، نمیخواهی مرا راهی کنی؟
دوری از کرب‌وبلا حال گدا را زار کرد
مثلِ فرشی که ته انبار صحنش مانده بود
غبطه خوردم بر غلامی که برایش کار کرد
داغها دیدیم اما نیست داغی سخت تر
از غم کاری که با ما روضه‌ی بازار کرد
کوچه بود و ازدحام و سیلی نامحرمان
آنچنانی که دو چشم دخترش را تار کرد
یک به یک گل‌های باغ فاطمه پژمرده شد
آه از آن روسری‌هایی که غارت برده شد
#محمد_زوار
__
(۱) ما مِن عَبدٍ أَذنَبَ ذَنباً فَنَدِمَ عَلَیهِ اِلاّ غَفَراللهُ لَهُ قَبلَ أَن یَستَغفِرَ.
هر بنده‌اي که از گناهِ مرتکب‌شده پشيمان شود، پيش از آنکه استغفار کند خداوند گناهش را مي‌آمرزد.
جامع احاديث الشيعه، ج ١٤، ص ٣٣٨
- دوشنبه
- 24
- مهر
- 1402
- ساعت
- 20:18
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محمد زوار
ارسال دیدگاه