علی به آه و شور و نوایی
شب شهادت دارد نوایی، دارد نوایی
ای احمد خِصالم
جان پیغمبر
بِنما حلالم
آه آه واویلا...
ساقه شکسته، ای یاسِ نیلی
بخاطر من خوردی تو سیلی، خوردی تو سیلی
آه، می رَوی چه زود
با قدّ خم و
با روی کبود
آه آه و واویلا...
- سه شنبه
- ۲۲
- آبان
- ۱۴۰۳
- ساعت
- ۱۴:۲۸
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه