هر کی پا عشقت بشینه
آخر کارش همینه
ماه و ستاره نُقل بزم
سفره ی ام البنینه
امیر میخونه تویی تویی تو              
عاشق دیوونه منم منم من
قسم به مهر بونیت
به اسم آسمونیت      
قسم به تار زلفت
به ابروی کمونیت
وقتی که حرفت می شه
گل می کنه جنونم  
اسم تو رو میارم
می لرزه چار ستونم
دین و دل و دنیام ابا الفضل         
ترانه لبهام ابا الفضل
تمومی عالم می خونه
آقام آقام آقام  ابا الفضل
والشمس والضحی ها
والقمر اذا تلی ها       
قمر بنی هاشم اومد
بعد از خورشید زهرا
خدای خوشگلا تویی تویی تو      
گدای کربلا منم منم من
کار دلم بهونه بهونه ی ابا الفضل            
شهره شدم دیوونه دیوونه ی ابا الفضل
بذ ار بیام که این بار می خوام که بر نگردم
نذرمه تا قیامت دور سرت بگردم
میون گریه می گم با چشای پر الماس    
منو دیوون کرده هوای کف العباس
آقا به اسمت قسم دلم به زنجیر تو        
همت پهلوونا با دم شمشیر تو
میون چشم مستت وقتی خدا رو می دید
رقیه روی دوشت لب تو رو می بوسید
از بچگی می گردم با علم ابا الفضل        
بذار بیام حریمت بازم بگم ابا الفضل
عمریه جیره خوارم
من سائل کهنه کارم       
با هیچ کی کار ندارم
بس که خراب و خمارم
کسی که یاری مثل تو داره بیاره بیاره بیاره    
یه سر زلف تو تموم عالم نداره نداره نداره
من مست گل یاسم
سراپا احساسم  
دیوونه ام دیوونه ام دیوونه ی عباسم
هر کسی هر حرفی دلش می خواد بزنه بزنه بزنه
جواب اون عاقلای بی دل با منه با منه با منه
بذار دلم رو دلبر خوبا ببره ببره ببره
بی ابوفاضل بی تو بمونم ضرره ضرره ضرره
نقش بازوی اباالفضل در کارزار
لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار