اگر چه شیر خواره بوده اصغر                          
بسی حاجت روا بنموده اصغر
گره های بزرگ دوستان را                      
به دست کوچکش بگشوده اصغر
علی اصغر خموش و غرق خواب است                 
تهی جایش در آغوش رباب است
گلوی تشنه و تیری سه شعبه                                   
از این غم سینة زهرا کباب است
اصغر که عطش خسته و بی تابش کرد                   
لالایی عشق دوست در خوابش کرد
سیرآب شد آن کودک شیر خوار ولی                         
از حرمله پرس با چه سیر آبش کرد