وقتی كه عرصه بر نفسم تنگ می شود
یا شیشه دلم به غمی رنگ می شود
بغض ترك ترك شده ام هر زمان شكست
قلبم به نبض روضه هماهنگ می شود
ناچار رو به پرچمتان خیره می شوم
شور حسین بر لبم آهنگ می شود
بی تو چگونه سر كنم آخر خودت بگو
بی كربلا كمیت دلم لنگ می شود
این صورت كبود من از سیلی فراق
كی با ضریح زرد تو هم رنگ می شود؟
آن قدر زخم خورده ام از این و آن حسین
كه لطف هر كه جز تو به من سنگ می شود

شاعر : حسن کردی