روندارم که به این خانه بیارند مرا
با مناجات مگرکه بکشانند مرا
یازده ماه فراری شدنم می ارزید
تا در این ماه سرسفره نشانند مرا
چون غباری به سردامنتان بنشستم
کرمی کن که معاصی نتکانند مرا
آمدم توبه کنم بسکه سرم خورده به سنگ
پس بگو پای برهنه ندوانند مرا
من بیچاره که از فیض رجب جاماندم
چه کنم تا که به یاران برسانند مرا
روسیاهم تو که احوال مرا می دانی
وای اگر از در این خانه برانند مرا
راه بخشیده شدن درمه غفران این است
ازغلامان حسین تو بخوانند مرا

شاعر : مهدی نظری