با ماه و ستاره ها سفر داری که؟
ای ماه به برکه ها نظر داری که؟
در چاه به شوق روی تو می چرخند
از حال کبوتران خبر داری که...
***
بی تو همه خواب های من «کابوسی»
با تو همه شب «ضریح رویابوسی»
من برکۀ عاشقم پر از قصۀ ماه
حالا به سرش زده ست دریابوسی...
***
از لحن نگاه من تو می خوانی که...
هی گیسوی لطف را می افشانی که...
هرچند که دشت از دلم بی خبر است
می دانم که تو خوب می دانی که...
***
این شاه که بار عام خاصی دارد
هر بنده به او پیام خاصی دارد
من دورم از او دلم به او نزدیک است
دلبستگی ام پیام خاصی دارد
***
با غربت من کنار می آیی که؟
بالین من ای بهار می آیی که؟
یک بار من و سه بار تو( وعدۀ توست)
هر بار سر قرار می آیی که؟

شاعر : سید مهدی حسینی