دلم مستِ نگاه تو   
شده غمگین برای تو
آب دریاها ، تا ابد محزون
از چشای اشکت ، ابالفضل
دل اسیر مشکت
تو هستی تنها سپهدارم   
  بمون پیشم ای علمدارم
میشه تنها ، بین این اعدا
خواهرت زینب ،
میگه زیر لب ،
یاورم ابالفضل
ببین ظهری إنکسر   
شبیه داغ پسر
شدم گریون ، از غمت محزون ، ای دوای دردم
وای ، بی تو برنگردم
ببین آه سردم ، ببین کوه دردم
چه جوری بی تو ابوفاضل   
سوی خیمه برگردم
علمدار من ، علمدار من ، علمدار من
******
شده صحرا سرای غم  
نکِش پاتو جلو چشمم
پشت من خم شد ، اشک نم نم شد
بارون نگاهم ، ابالفضل
پاشو تکیه گاهم
ببین قدم گشته خمیده
   پاشو دشمن داره می خنده   
ببین خیمه ، بی علمداره
دیگه مردی نیست
تا نشه غارت
خیمه هام ابالفضل
تو رفتی ای تکیه گاه   
می مونه چشماش به راه
رباب من ، با غم و محن ، منتظره آبه
وای ، نقشه هاش بر آبه
حالا موندم تنها ، میون این اعدا
شدی راحت از زمان و زمین
 می روی سوی زهرا
علمدار من ، علمدار من ، علمدار من

شاعر : محمد حسن قمی