با اشک جاری و غم و مصیبت و رنج و بلا
عمّه سادات میخونه مرثیه ی شام بلا
آه عدّه ای کافر       خاک و خاکستر
رو نیزه ها سر     ناله ی مادر
میون رقص و هلهله      آل علی رو بُردَن
یزیدیای بی حیا       داشتن شراب می خوردن
آه ... غریب مادر...
******
سرِ حسین،رو نیزه ها از خون گرفته بود رنگ
زنهای شامی می زَدَن از روی بام به اون سنگ
آه چشمهای ناپاک    به سوی ما بود
جامون میونه         نامَحرما بود
امّا برای معجرِ    ما اینقَدَر ننالید
نمیتونه خیره بشه    کَسی به نور خورشید
آه... غریب مادر...
******
نشون دادن یهودیا کینه به نام حیدر و
با سه ساله تسویه کردن انتقام خیبر و
آه ظلم و جنایت     چه بی کرانه
جوابِ ناله          شد تازیانه
صدای آهِ بچّه ها      تا عرش کبریا رفت
غصّه های کرببلا      از یادِ بچّه ها رفت
آه ... غریب مادر...

شاعر : حاج امیر عباسی