رها کن دستم عمه جانم ، ببوسم پایت مهربانم

از آن می ترسم جا بمانم ، واویلا

یتیمم قلبم را مسوزان ، علی اصغر هم رفته میدان

فقط من ماندم دیده گریان ، واویلا

واویلا ،  عمویم شده بی کس و بی یاور

زده حلقه گرد عمویم لشگر ، مزن عمه بر سر

من از تبار شاه مدینه ام

عقده ی کوچه مانده به سینه ام

ز خیمه آیم ای بی قرینه ام

 یابن الزهرا مظلوم کربلا

 ******

به بالای تل قد کشیدم ، صدای آهت را شنیدم

ز خیمه تا مقتل دویدم ، عمو جان

مسیر گودالت شلوغ است ، دگر چشمانم بی فروغ است

که گفته این روضه دروغ است ، عمو جان

واویلا ، چرا گیسویت دست این و آن است

به زیر لگد آیه ی قرآن است ، ز تن خون روان است

زسینه آه هل من معین مکش

میان مقتل آهی حزین مکش

محاسنت را روی زمین مکش

  یابن الزهرا مظلوم کربلا

******

به خنده آمد نیزه داری ، صدا زد به به چه شکاری

به حنجر زد یک زخم کاری ، واویلا

پر از خون شد ناگه دهانت ، مچرخان دور لب زبانت

دهد با پا دشمن تکانت ، واویلا

واویلا ، ضریح تنت زیر پای دشمن

به دندان گرگان نخ پیراهن ، تن تو ، تن من

تن تو من با نیزه شد جدا

چه صحنه ای شد در زیر دست و پا

رسیده وقت بازی نیزه ها

 یابن الزهرا مظلوم کربلا

شاعر : قاسم نعمتی