ای عطشناکِ لبت هرچه که دریا عباس
قصّه ی چشم تو آیین تماشا عباس
ماه ای ماه که در هاله ای از تقدیسی!
مهربانی تو شد راز معمّا عباس
ای وفادارترین باور تاریخ، ایثار -
از دل مشک تو جوشید به دنیا عباس
تکیه گاه حرم عشق نفس های تو بود
سایه ی مهر تو افتاد بر آنها عباس
گرد روی تو که خورشید زده بود بوسه برآن
چه کند گر نتپد جان و دل ما عباس
چه گره های فرو بسته که نگشایی تو
هرکجا سر بکشد دست تمنّا عباس

شاعر : پروانه نجاتی