یا حضرت خدیجه  ،  ای همسر پیمبر
ای مادر امامت  ،  همسنگر پیمبر
مولاتی اغیثینی...
شد ثروت تو وقف  ،  احیای راه ایمان
مدیون باشد تا محشر  ،  بر لطفت هر مسلمان
تا موعد قیامت  ،  رحمت به روحت مدام
خدای عزَّ وَ جَل  ،  بر تو رسانده سلام
ثروت تو حامی  ،  مکتب پیغمبر بود
در حمایت از اسلام  ،  مثل تیغ حیدر بود
بی مثل و قرین هستی  ،  گوهر یقین هستی
بر همه ی مؤمنین  ،  اُمّ المؤمنین هستی
با یاد تو پیمبر  ،  نوحه ی ماتم دارد
ماه خدا از داغت  ،  بوی محرّم دارد
در شعب ابیطالب  ،  غریبانه جان دادی
جان در راه اسلام و  ،  مکتب قرآن دادی
فاضله ی حکیمه  ،  عالمه ی علیمه
کن گریه بر دخترت  ،  که میشود یتیمه
تو داده ای جان اما  ،  روی تو نیلی نبود
از دست یک حرامی  ،  قسمتت سیلی نبود
تو داده ای جان اما  ،  قلب تو خسته نبود
از ضربه ی غلافی  ،  دستت شکسته نبود
تو داده ای جان اما  ،  رنگت پریده نبود
در موقع جان دادن  ،  قدّت خمیده نبود
گریه کن یا خدیجه  ،  برای یار حیدر
که پرپر همچون گل شد  ،  در بین دیوار و در

شاعر : حاج امیر عباسی