• یکشنبه 4 آذر 03


متن شعر مدح حضرت خدیجه (س)و گریز به روضه ی اباعبدالله حضرت حسین(ع) -(بر خدیجه همسر پیغمبرِ رحمت درود)

866

بر خدیجه همسر پیغمبرِ رحمت درود
آنکه ثروت را فدای دین و ایمانش نمود

در عوض سرمایه اش با اذن رب شد دختری
که به درگاهش گذارد ماسوا  سر بر سجود

دختری که احترامش بر همه واجب شده
ذالجلال آورده از بهرش عدم را بر وجود

دختری مانند زهرا مظهر پروردگار
چون خودِ ختم رسل آگاه از غیب و شهود

دختر والا مقامی که از او رخصت گرفت
پشت دربِ خانه اش پیک عجل وقت  ورود

سهم دارد از فیوضاتِ هر ِ آنچه مصطفا
با خدای خویش در غار حرا گفت و شنود

در مقام زهد و تقوی از همه پیشی گرفت
از میانِ همسرانش هم نبی او را ستود

شد مثال  همسرش  در خانه ی وحیِ الاه
آیت عظمای سبحان بهر هر گبر و جهود

کرده بود از مال دنیا بی نیازش حق ولی
ذره ای در قید و بندِ منصب و مسند نبود

بار سنگینِ حمایت را به دوشش میکشید
تا کند احمد به راه حق بشر را رهنمود

بیعتش را با نبی نشکست حتی آن زمان
که رسالت در حصارِ جاهلیت مانده بود

از لسانش هم برای نشر دین مایه گذاشت
شعر نابش را فقط در مدح پیغمبر سرود

هر چقدر از مال دنیا شد نسیبش بیشتر
بیشتر در راه دین شد طالبِ احسان و جود

او که از بهر خدا این گونه از دنیا گذشت
رب عالم هم برای او در رحمت گشود

چون به پایان عمر این بانوی وارسته رسید
جبرئیل از عرش نزد مصطفا آمد فرود

بعد تکریمِ پیمبر گفت که آورده ام
بهرِ مرحومه کفن از درگه حیِ ودود

بر نبی آمد کفن گر در عزای همسرش
از حسینِ او عدو پیراهنش را هم ربود

  • دوشنبه
  • 15
  • اردیبهشت
  • 1399
  • ساعت
  • 11:33
  • نوشته شده توسط
  • ابوالفضل عابدی پور

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران