بااینکه گرد راه تو دلبر نمیشوم
غافل ز راه روشن معبر نمیشوم
ای سایت ات غلط نکنم خانهی بهشت
هرگز جدا زجاری کوثر نمیشوم
ترکم مکن به خاطر یک چند غفلتم
منکه رها زراه تو سرور نمیشوم
ما را زقید گیسوی اشفته ات مرا ن
من بی خیال ضلف چو محشر نمیشوم
ارامشم بدون غمت میخورد بهم
اصلا بدون عشق تو باور نمیشوم من
در جان خویش همدل و هم صحبت توام
من هم کلام با کس دیگر نمیشوم
دل در طواف کعبه ی روی تو حج کند
بی زمزم غم تو مطهر نمیشوم
قد میکشد صبای صدایم به سوی تو
بی سوز سینه سرو سنوبر نمیشوم
حلقه به گوش باید از این در ورود کرد
تا خاک ره نگشته که قنبر نمیشوم
درد و بلا کربلا و را چشیدم
بی داغ و درد ،شیعه ی حیدر نمیشوم
باید که جای پای تورا تر کنم بخون
من معتکف به بالش و بستر نمیشوم

شاعر : محمود ژولیده