دلا مشهد است بهشت عارفان / زیارتگاه مخلوق جهان است

بیا با معرفت آنجا سفر كن / ز هر وسواس شیطانی حذر كن

در اول توبه از جرم و خطا كن / سپس از صدق دل آنجا دعا كن

كه قطب عالم امكان در آنجاست / ضیاء چشم و نور جان در آنجاست

بزن بر دامنش دست ارادت / بخواه از درگهش توفیق طاعت

دل خود را در آنجا صیقلی كن / چو مه تابنده از نور علی كن

هر آن دردی كه اندر سینه داری / چه از حال و چه از دیرینه داری

حضورش عرض كن درد دل خویش / بگو درد دل خود از كم و بیش

رسد هر درد بی درمان به درمان / به درگاه رضا شاهنشه جان

بدامانش بزن دست توسل / حضورش عرض كن از جزء تا كل

سخن را با زبان دل بیان كن / زغیر و آشنا رازت نهان كن

ادب را در حضور او نگه دار / كه ننشیند غباری بر دل یار

كه او ناگفته می داند بیان را / ضمیر و فكر و اسرار نهان را

مكن خواهش ز وی از مال دنیا / طلب كن مغفرت را بهر عقبی

نمی ارزد برش دنیا به كاهی / مكن در پیشگاهش اشتباهی

دل عارف نخواهد غیر او را / نسازد ترك یك دم ذكر هو را

بگر از دست او جام محبت / بنوش از باده ی مهر ولایت

وصال و جذبه ی مستانه اینجاست / شراب عشق در پیمانه اینجاست

گل و گلدسته و گلخانه اینجاست / یكی شمع و بسی پروانه اینجاست

هر آنكس را بقدر استطاعت / می وحدت دهد پیر طریقت

به صحن كوثرش آبی روان است / كه آن آب حیات جاودان است

چو پای درس قرآنش نشینی / به روی شهپر روح الامینی

اگر تفسیر قرآنش كنی گوش / كنی كامل خرد افزون شود هوش

دلت آگه شود از لوح و كرسی / شوی استاد فن بی آنكه پرسی

بیابی رمز طاها نیز یاسین / نمائی بر روان خویش تحسین

دلت آئینه سان بیند جهان را / همه اسرار پیدا و نهان را

ببینی حضرتش با تاج شاهی / ز درگاهش بجوئی هر چه خواهی

به چشم دل ببینی شوكت او / جلال و تخت و تاج و رفعت او

وجودش در دو عالم پادشاهست / روان حكمش ز ماهی تا به ماهست

به درگاهش دعاها مستجاب است / دعا كن چون دعا عین ثوابست

حضورش دل چوقصد كربلا كرد / برات كربلا بر من عطا كرد

تقاضا كردم از او بیت داور / برایم كرد آنسانش میسر

( وفائی) را رضا حاجت روا كرد / تمام دردهایش را دوا كرد

منبع:سایت بره آهوی امام رضا(ع)