سوی میدان دویدم فدای توگردم
ای عموجان بدون تومن برنـگردم
داغ تو زده آتش برجان من
عشق توبود دین وایمان من
آه در آغوش تو جان سپـــــارم
بیش از این تاب دوری نـــدارم
(( ای عموی غریبم حسین جان ))
من یتیـــــم غریب امام غریـــــبم
غصه و غم شداز زندگانی نصیبم
درد این یتیـــــمی نـــــدارد دوا
تا سرم شود همچون اصغر جدا
ای عمو ای مریـــــد و مرادم
وقت رفتن برس تو به دادم
(( ای عموی غریبم حسین جان ))
شاعر : رسول میثمی
- سه شنبه
- 28
- شهریور
- 1396
- ساعت
- 13:50
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
رسول میثمی
ارسال دیدگاه