حسین جان، نرو و با حرم وداع نکن
برادرم، پسر مادرم وداع نکن

دلم گرفته، مرتب نگو خداحافظ
نرو حسین به زینب نگو خداحافظ

نمانده است دگر یک نفر به همراهت
حسین روح مرا هم ببر به همراهت

خدا کند که ببینم دوباره رویت را
بیا که بوسه زنم گودی گلویت را

برو حسین ولی تند تند راه نرو
بیا و قول بده سمت قتلگاه نرو

بگو حسین که از روی زین نمی‌افتی
بیا و قول بده بر زمین نمی‌افتی

ای آخرین نفر پنج تن مراقب باش
برو حسین ولی جان من مراقب باش

کسی به فکر دل و اضطراب زینب نیست
"فیاسیوف خذینی" جواب زینب نیست

هنوز ضعف نکردی و "پس‌نیفتادی"
نفس بکش که هنوز از نفس نیفتادی

به سمت خیمه بیا حمله میکنند به تو
حسین از همه جا حمله میکنند به تو

حسین دیدمت آن لحظه که زمین خوردی
درست در وسط معرکه زمین خوردی

چقدر نیزه و شمشیر ریخت در گودال
رسید حرمله و تیر ریخت در گودال

برای غارت جسم تو جستجو کردند
تن تو را ته گودال زیر و رو کردند

حسین وسوسه بر جان شمر افتاده
محاسن تو به دستان شمر افتاده

بگو چه کار کنم تا تو را رها بکند؟
یکی برادر من را از او جدا بکند

 چه صحنه های جمیلی به من نشان دادی
چقدر سخت ته قتلگاه جان دادی

قدم خمیده شده تا غروب پیر شدم
حسین چشم تو روشن ببین اسیر شدم

بلند شو پسر فاطمه نگاهی کن
خودت مرا به سوی شام و کوفه راهی کن

برای اهل حرم مشک آب آوردند
نگاه کن چه به روز رباب آوردند

شاعر : آرش براری