دامانِ پُر مهرت همه لبریزِ احساس
اوّل تویے ام ّالحسین و بعد عَباس
از عشقِ بے حدِّ تو عالم مات و مبهوت
فرزندِ تو قربانِ فرزندِ گلِ یاس

تصویرِ تو مانندِ تصویرِ بهار است
عباسِ تو مشکل گشایِ هر چه کار است
در تارو پودت ریشه دارد عشقِ زهرا
در عمقِ جانت این حقیقت اشکار است

در پاکے همچون صورتِ آیینه اے تو
بر گردِ گلهاے علے پروانه اے تو
خود گفته اے اینجا کنیزِ خانه ام من
این افتخارت خادمِ این خانه اے تو

اے مادرِ گلهاے ایثار و شهادت
در وصفِ تو گل واژه ها عینِ صلابت
در پایِ سجّاده چو زهرا در قنوتی
دستانِ تو لبریزِ آمینِ اجابت

شاعر : هستی محرابی