زمان آن شده امشب به پات سر بدهم
تمام هستی خود را به یک نظر بدهم
تفالی زده ام من به خواجه شیراز
به‌هرکلام‌که‌گفته است سیم‌وزر بدهم
(رواق منظر چشم من آشیانه‌ی توست)
قدم گذار و فرود آ که بار و بر بدهم
مرا به پای تو در این زمانه بنوشتند
به‌سجده برسرکوی‌تو بال و پر بدهم
به چاه زمزم عشقت چنان فتادم که
نفس نفس به هوای تو چشم تر بدهم