◾شب شهادت حضرت علی(ع)
ستارهی سحرم ای تمام دلخوشیم
مرو مرو تو زپیشم وگرنه میکشیم
من از نگاه تو امید زندگی دارم
بههرطرف که روم عاشقانه میکِشیم
تمام زندگیم بی تو درهم است بابا
ببین که قامت این دخترت خم است بابا
هنوز زخم غم مادرم به قلب من است
گمان مکن که غمت بهر من کم است بابا
به حال دختر خود رحم کن مرو ز برم
من از ضمیر دل خون گرفته باخبرم
به دست خویش مرا کن نواز ای بابا
کنون که میروی اکنون ببین شکسته پرم
میان سوره مریم به غصه دمسازم
تو گفتهای که به غمهای کربلا سازم
غریب و بیکس و تنها شوم بگو چکنم
به بوریا به کفن یا به بوسه پردازم
کفن برای تو آوردهام حسینم نیست
بخوان تو روضه گودال نورعینم نیست
به مثل مادر پهلو شکسته میمانی
بگو ز کرببلا شاه عالمینم نیست
چه گفتهای به ابوالفضل به من نگاه کند
به هر نفس دل پرغصه را پر آه کند
چه گفتهای به ابوالفضل دست و پا گم کرد
تمام روز خودش را چو شب سیاه کند
نگاه محترمش خیر شد به معجر من
همیشه دست نوازش نهاده بر سر من
به پیش دیدهی ام البنین به من نگاه کند
نگفت یک مرتبه حتی به من که خواهر من
ادب نموده به من محترم شمرده مرا
به احترام کنار ضریح برده مرا
اگر به غصه و غم مبتلا شوم مردهست
به سینه از در دوستی تافشرده مرا
تمام پشت و پناهم برادرم باشد
همیشه در همه جا چونکه یاورم باشد
تمام عمر مطیع امام و رهبر بود
به عشق یار تمامی باورم باشد
- سه شنبه
- 15
- خرداد
- 1397
- ساعت
- 13:49
- نوشته شده توسط
- حاج مرتضی محمودپور
- شاعر:
-
مرتضی محمودپور
ارسال دیدگاه