آهوی کوی رضایم

سلام‌حضرت سلطان، من‌آهوی ختنم

ببین‌که‌گم شدم‌اکنون اسیراین وطنم

مرا به اسم شما میشناسنم آقا

اگرکه‌شهرتم افزون،که‌مرغ‌این‌چمنم

زدست پر کرمت نافه‌ام معطر شد

به‌پیش‌شاه‌وگدا محترم شدم که‌منم...

رها شده به عنایات تو ز دام بلا

خداکند که براهت بیافتد این بدنم

چو نام تو به‌لبم آشنا شده آقا

به‌مثل‌شهدعسل‌گشته‌این لب‌ودهنم

سرم بخاک ره زائران درگاهت

خدا کند که شود خاک راهشان کفنم