ای چراغ انجمنم قاسم
ای ستاره ی حسنم قاسم
آه و واویلا

پیراهنت شد کفنت قاسم
قربان عمو گفتنت قاسم
آه و واویلا

خشکیده لب،جان دادنت سخت است
بر روی خاک افتادنت سخت است
آه و واویلا

پیش چشم از خون ترم قاسم
غرق خون هستی در برم قاسم
آه و واویلا

زخمت را شویم با اشک دیده
مثل اکبر شد،جسمت پاشیده
آه و واویلا

گریه کنان بر تو پدر تو
نیزه بیرون زد از کمر تو
آه و واویلا

جان من ازغم آمده بر لب
قدکشیدی تو، در زیر مرکب
آه و واویلا
****
شائق