بفرمائید.....
یک جرعه غزل ناب

◾به بهانه‌ی روز
◾عرفه‌ی سید‌الشهدا

هرکه شد زائر کویت تو پناهش دادی
سوز دل اشک روان ناله و آهش دادی

هرکه‌یک‌قطره‌ی اشکی ز دو دیده بفشاند
به سرا پرده خود منصب و جاهش دادی

سینه‌زنهای تو در حشر همه خندانند
هرکه شد سینه زنت جلوه‌ی ماهش دادی

فاطمه گریه کنان گریه کن‌ت را بخرد
آبرو چونکه تو بر روی سیاهش دادی

باب جنات به عالم بخدا خانه‌ی توست
هرکه در راه تو افتاد تو راهش دادی

عاشقت‌هرطرف‌انداخت‌نظر روی‌تودید
تو ز لطف و کرمت تاب نگاهش دادی

هرکه‌ شد نوکر تو درد وجهان‌آقاشد 
نوکران را توخودت‌منصب‌شاهی‌دادی

جُون‌ِکوی‌تومقامش زکرمخانه‌ی‌توست
سِّرشب‌،خلوت و دوری ز گناهش دادی