ای عمه یوخدی کیمسه اولا دادرس منه
بو دشت پر خطرده ویره باری سس منه
.
دوشدوم کجاوه دن یره قالدیم بو چولده من
یوخ بیر نفر ای عمه اولا همنفس منه
.
من بر یتیم اوشاق بو بیابان خوفناک
گیتدوز هامی پناه اولی کیم بورا بس منه
.
هر قدر سسلیرم سسیمه یوخدی سس ویرن
ویرَّم قولاق سس ویری هردم جرس منه
.
گاهی قاچوب گهی اوتوروب طاقتیم گیدر
زحمت ویرور بو چوللری چوخ خاروخس منه
.
گه قافله دالنجا باخوب گاهی آغلارام
صحرا اولور بو وسعتیله بر قفس منه
.
یوخ اوزگه چاره آغلارام آه و فغانیله
بو قدر آغلاماق ویری آخر هوس منه
.
بو دشت هولناک اوزوم طفل نابلد
عمَّه علاوه یوز ویری غم پیش و پس منه
.
حالیمدن ایله حالی امام مریضی سن
یوخدور یانان اونون کیمی بر اوزگه کس منه
.
بیر آن قطار محملی لنگ ایلسه اگر
بالله اونون او لطفی اولور عمّه بس منه
.
من «زایر» حسینم اولور کافی حشرده
گر ایتسه لطف قدر قناد مگس منه
.
- پنج شنبه
- 28
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 12:39
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مرحوم زائر تبریزی
ارسال دیدگاه