مَردِ مُشکل گُشا اَبَاالفضل است
دَردها را دَوا اَبَاالفضل است
.
ذِکرِ تَسبیحِ عارفان، اَلله
ذِکرِ تَسبیحِ ما اَبَاالفضل است
.
شُهداء غِبطه میخورَند به او
مَلکِ کِبریا اَبَاالفضل است
.
آنکه بابُ الحُسِین هَست و مَرا
می بَرَد کَربَلا اَبَاالفضل است
.
تشنه لَب دَر کنارِ عَلقمه با
دَستهای جُدا اَبَاالفضل است
.
شَرمگین از سَکینه و اَصغر
تا به روزِ جَزا اَبَاالفضل است
.
دستگیر اَست، گَرچه بی دَست است
پِسَرِ مُرتضی اَبَاالفضل است
.
- یکشنبه
- 31
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 11:18
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا رسول زاده
ارسال دیدگاه