دعايي كن ، آقاجونم
مسافرا ميان و من چه دلگيرم
ولي آخر ، ميدونم كه
به بركت دعا امام حسن ميرم
دلم تنگه روزاي خوب اربعينه
دارم عكسي كه از غروب اربعينه
ببر نوكرتو
بخر نوكرتو
حالا كه همه دلها روبه اربعينه
آقا
اگه تو نبودي من ميمردم
آقا
دلمو بدست كي ميسپردم
آقا
نمك از سفره كي ميخوردم
مولاجان يا كريم آل طه
مياد روزي ، همه عالم
ميبينن كه بقيع چه با صفا ميشه
چهار گنبد ، چهار مرقد
خلاصه كه مثل كرب و بلا ميشه
خودم فطرس كوي حرمت ميشم
گداي كرم محترمت ميشم
گداي حسنم
فداي حسنم
نخي از نخ سبز علمت ميشم
آقا
اگه تو نبودي من ميمردم
آقا
دلمو بدست كي ميسپردم
آقا
نمك از سفره كي ميخوردم
مولاجان يا كريم آل طه
يه عمريه ، كه آقاجون
دعاي خوبيتو هميشه كردم حِس
خودم ميشم ، براي تو
رسولْ ترك و حبيب و حضرت عابس
اونيكه نمك از سفره ي تو خورده
به عشق تو به اين روضه رو آورده
به عشق دل تو
به عشق دل تو
ميون لبشه لعن عليٰ جُعدِه
آقا
اگه تو نبودي من ميمردم
آقا
دلمو بدست كي ميسپردم
آقا
نمك از سفره كي ميخوردم
مولاجان يا كريم آل طه
- پنج شنبه
- 11
- مهر
- 1398
- ساعت
- 14:58
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
عباس میرخلف زاده
ارسال دیدگاه