زمزمه ونوحه وفات حضرت سکینه
سکینه دختر خون خدایم
به دل داغ غمی مانده برایم
زدشت کربلا تا آخر عمر
عزادار شهید سر جدایم
واویلا واویلا، آه و واویلا، آه و واویلا، آه و واویلا 2
____________________________
خودم دیدم گلان باغ زهرا
شده پرپر میان دشت وصحرا
خودم دیدم غریبانه پدر را
میان کشتگان وامانده تنها
واویلا...
_____________________________
به خاطر دارم آن آخر وداعش
بنالیدم بیفتادم به پایش
برای اینکه ماند پیش دختر
در آندم گریه ها کردم برایش
واویلا....
_____________________________
خودم دیدم سر از تن جدایش
بدیدم عمه را با گریه هایش
خودم دیدم تنش عریان به خاکست
خراشیدم رخ وکردم صدایش
واویلا...
______________________________
بروی خاک صحرا من دویدم
یتیمی واسیری را بدیدم
به یاد زانوی پرمهر بابا
به روی پای عمه آرمیدم
واویلا...
شعر :اسماعیل تقوایی
- جمعه
- 10
- آبان
- 1398
- ساعت
- 22:53
- نوشته شده توسط
- اسماعیل تقوائی
- شاعر:
-
اسماعیل تقوایی
ارسال دیدگاه