یا حضرت سکینه،هستی تو بی قرینه
در گلشن ولایت،تویی گل مدینه
واویلتا واویلا۴
دختر شاه دینی،فرشته ی زمینی
بین زنان عالم،چون عمه بهترینی
واویلتا واویلا۴
حق الیقین سکینه،حصن حصین سکینه
هستی برای شیعه،حبل المتین سکینه
واویلتا واویلا۴
تو نور عالمینی،بر شیعه نور عینی
همرزم عمه زینب،تو دختر حسینی
واویلتا واویلا۴
تو دیده ای سکینه،رنج و غم و بلا را
همراه آل طاها،ماتم کربلا را
واویلتا واویلا۴
تو دیده ای سکینه،اکبر امید لیلا
ز ظلم دشمن دین،گردیده اربا اربا
واویلتا واویلا۴
تو دیده ای سکینه،از نسل آل هاشم
شد پایمال اسبان،پیکر پاک قاسم
واویلتا واویلا۴
تو دیده ای سکینه،گلوی چاک اصغر
با تیر نانجیبی،شد پاره پاره حنجر
واویلتا واویلا۴
در کربلا سکینه،غربت نمودی احساس
وقتی کنار علقم،افتاد دست عباس
واویلتا واویلا۴
تو دیده ای سکینه،بابا روی زمین است
نشسته روی سینه،شمر لعین ز کین است
واویلتا واویلا۴
تو دیده ای سکینه،حرمت او دریدند
میان مقتل خون،سر از بدن بریدند
واویلتا واویلا۴
تو دیده ای که دشمن،چه بی بهانه می زد
بر کودکان عطشان،با تازیانه می زد
واویلتا واویلا۴
راحت شدی ز غم ها،رفتی به سوی عقبی
زند ز سوز داغت،بر سر و سینه زهرا
واویلتا واویلا۴
- پنج شنبه
- 7
- آذر
- 1398
- ساعت
- 15:33
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه