منم امشب به تاب و تب
رسیده جان من بر لب
بسوزم دم به دم زین غم
که رفته از جهان زینب
غریب کربلا زینب (۴)
چه گویم از غم زینب
من از قد خم زینب
بود مهدی گل زهرا
به سوز و ماتم زینب
غریب کربلا زینب (۴)
دگر راحت شداز غم ها
رودجنت سوی زهرا
به یاد غربت زینب
شده اشک همه دریا
غریب کربلا زینب(۴)
ز داغ حضرت زینب
شده ماتمسرا امشب
به یاد داغ جانسوزش
بپا گشته عزا امشب
غریب کربلا زینب(۴)
گل زهرا گل حیدر
چه ها در کربلا دیده
بدیده از ستم گشته
گلان او همه چیده
غریب کربلا زینب(۴)
بدیده پور لیلا را
ز کینه اربا اربا شد
کنار پیکر پاکش
خمیده قد باباشد
غریب کربلا زینب(۴)
بدیده غنچه شد پرپر
روی دست پدر اصغر
شده قنداقه غرق خون
شده پاره ز تیر حنجر
غریب کربلا زینب(۴)
بدیده دخت خیر الناس
غریبی کرده او احساس
زمانی که زمین افتاد
دو دست از پیکر عباس
غریب کربلا زینب(۴)
بدیده دشمن بی دین
دو دستش را جدا کرده
بدیده فرق عباسش
زجور و کین دوتا کرده
غریب کربلا زینب(۴)
بدیده نور چشمانش
حسینش بر زمین افتاد
دویده سوی اودشمن
امان از جور و این بیداد
غریب کربلا زینب(۴)
چنان زینب به چشم خود
غریبی اش همه دیدند
چه کردند با دل زینب
سر او را که بریدند
غریب کربلا زینب (۴)
میان قتلگه دشمن
شرر زد بر دل زینب
از این داغ و مصیبتها
شده غم شامل زینب
غریب کربلا زینب (۴)
- شنبه
- 17
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 14:3
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه