هفتم امام و مقتدای امت
گردیده رهسپر به سوی جنت
کاظمین در عزا گشته چون کربلا
آه و واویلا (۲)
شیعه بزن از داغ او به سینه
رفت از جهان امام بی قرینه
کاظمین در عزا گشته چون کربلا
آه و واویلا(۲)
ازظلم وجور و کینه های هارون
هفتم امام شیعه گشته دل خون
کاظمین در عزا گشته چون کربلا
آه و واویلا(۲)
موسی بن جعفر شد اسیر زندان
عمرش رسد از جور و کین به پایان
کاظمین در عزا گشته چون کربلا
آه و واویلا
سندی که دارد بغض او به سینه
میزد به او زخم‌زبان زکینه
کاظمین در عزا گشته چون کربلا
آه و واویلا
هر روز روزه بود و ظالمانه
سندی بزداو را به تازیانه
کاظمین در عزا گشته چون کربلا
آه و واویلا
چون مادرش رو به سوی خدا کرد
بر مرگ خود در محبسش دعا کرد
کاظمین در عزا گشته چون کربلا
آه وواویلا
امام ما از بسکه بوده مظلوم
آخر به زهر کینه گشته مسموم
کاظمین در عزا گشته چون کربلا
آه و واویلا
زهر ستم شرر زده به جانش
سوزانده است تا مغز استخوانش
کاظمین در عزا گشته چون کربلا
آه و واویلا
موسی بن جعفر شد شهید بیداد
پیکر پاکش روی جسر بغداد
کاظمین در عزا گشته چون کربلا
آه و واویلا
تشییع شد بر روی دوش یاران
پیکر جدش زیر سم اسبان
کاظمین در عزا گشته چون کربلا
آه و واویلا
تشییع شد پیکر اطهر او
کسی نزد از کینه دختراو
کاظمین در عزا گشته چون کربلا
آه و واویلا
گریان زداغش شیعیان مولا
جسم حسین بر روی خاک صحرا
کاظمین در عزا گشته چون کربلا
آه و واویلا
از سوزداغش شیعیان خمیدند
راس حسین را از بدن بریدند
کاظمین در عزا گشته چون کربلا
آه و واویلا
- چهارشنبه
- 21
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 14:36
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه