باز هم سهم من از اين روزها غيرت نبود
كاش اين خوابي كه رفتم معني اش غفلت نبود
بستن درب حرم ها هيچ توجيهي نداشت
باور اين كارشان از هر نظر راحت نبود
روي پيشاني ما اين ننگ در تاريخ ماند
خواستم جبران كنم،افسوس كه فرصت نبود
حافظ جان تمام عالم هستي رضاست
قبل از اين هم جان ما در دست توليت نبود
اين حرم يك عمر بوده ملجأ درماندگان
اين حرم تا اين زمان اينقدر در غربت نبود
از غبار اين حرم هر درد درمان ميشود
او طبيب است و سرش يك لحظه هم خلوت نبود
هر كسي آمد گره از كار او شد باز و رفت
احتياجي بر معطل ماندن و نوبت نبود
اعتقاد پوچ بعضي ها كم از ويروس نيست
ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ!!!
- سه شنبه
- 5
- فروردین
- 1399
- ساعت
- 15:53
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن صرامی
ارسال دیدگاه