یار من بیگناه بود ای وای
همسرم پا به ماه بود ای وای
اینطرف فاطمه تک و تنها
پشت در یک سپاه بود ای وای
مردم مدینه را صدا میزد
پاسخ او نگاه بود ای وای
تا به مسجد دوید دنبالم
اینچنینم پناه بود ای وای
در غیابم ز درد مینالید
نزد من رو به راه بود ای وای
گرچه رو میگرفت فهمیدم
جای سیلی سیاه بود ای وای
بین کوچه مغیره را دیدم
خنده هایش به راه بود ای وای
از دلم چاه کوفه باخبر است
ناله هایم به چاه بود ای وای
کربلا کوچه ای دگر بوده
شمر ملعون گواه بود ای وای
گفته بود ای هلال گویی که
فاطمه قتلگاه بود ای وای
دانیال تقوی