مدح حضرت معصومه سلام الله علیها

ای نایبِ بر حقّ ِ کوثر بینِ ایران
ای دخترِ موسی بن جعفر بینِ ایران
قم از وجودِ تو شده مانندِ جنّت
هر دیده را کردی منّور بینِ ایران
خاتونِ مُلکِ ری شدی معصومه ی عشق
بر پا نمودی بابِ دیگر بینِ ایران
شهبانویِ این سرزمین وقتی تو باشی
پس می شود سلطان..برادر بینِ ایران
زهرا تجّلی کرده یا بانو تو هستی؟
از بهرِ مایی مثلِ مادر بینِ ایران

قم را کرم خانه نمودی ای کریمه
دل از کفِ عالم ربودی ای کریمه

ما دست و پا بسته به دامانت نشستیم
با مرغِ دل گاهی به ایوانت نشستیم
از بسکه از الطاف بی پایان شنیدیم
این بار ما هم در پیِ نامت نشستیم
مجروحِ دردیم و پُر از شوقِ ترّحم..
بی بی فقط با حسّ درمانت نشستیم
ما را بخر با الگویِ یاری رساندن
ما در انتظارِ لطفِ میزانت نشستیم
هرگز نران این سینه چاکانِ حریمت
ما بر درِ این خانه مهمانت نشستیم

معصومه ای ..همشیره ی شمس الشموسی
مثلِ رضا..بانو تو هم نفس النفوسی

هر نوکری کرده بنامت سروری ها
هر دل نموده با مرامت دلبری ها
تو جایِ زهرا مادرت در قم نشستی
تکمیل کردی سفره را با مادری ها
پایِ ضریحِ تو مراجع می نشینند
از مضجع ات‌ آید تبِ حق باوری ها
بعد از نجف تو قبله ی دلدادگانی
دارند ارادت بر حریمت حیدری ها
ای زینبِ سلطانِ هشتم..ارحمونی
در انتظاریم لحظه های آخری ها

بی بی نظاره کن‌ منِ بی دست و پا را
فوراً بده بانو برات کربلا را

شاعر:محسن راحت حق