یک عمر روی شانه بارِ غم کشیدی
دور از برادر غصه خوردی! رنج دیدی

هر بار گفتی سمت مشهد؛ یارضا(ع) جان
شد در دلت روشن چه خورشیدِ امیدی

دلتنگ بودی آنچنان که از مدینه
قصد سفر کردی! به شهر قم رسیدی

در اوج غربت صبر کردی خواهرانه
دادی جوانی را به جایش غم خریدی

معصومه(س) بودی، یادِ جدّت گریه کردی
هر جا صدایِ صوت قران می شنیدی

دور از برادر جان سپردی! خوب شد که...
مانند زینب(س) تلّ و مقتل را ندیدی

غارت ندیدی! دست هایت را نبستند
نه حرمله(لع) دیدی! نه شمر(لع) و نه یزیدی(لع)

اما به یاد روضۂ دروازۂ شام
در وقت جان دادن عجب آهی کشیدی!

#ألسلام_علیک_یا_أباعبدالله_الحسین
#ألسلام_علیک_یا_زینب_کبری
#ألسلام_علیک_یافاطمة_المعصومه