لبریز از جانان که باشم ..رو به راهم
در محضرِ سلطان که باشم رو به راهم
عمری نمک خوردم نمکدان را شکستم
من بر سرِ پیمان که باشم رو به راهم
در پای این سفره ..خدایی قد کشیدم
دور و بر احسان که باشم ..رو به راهم
من دوست دارم سرزمینِ مادری را
دلواپسِ ایران که باشم رو به راهم
مشهد شده اصلاً نگینِ مشهدِ ما...
ریزه خور این خوان که باشم رو به راهم
(مهرِ علی موسی الرضا درسینه دارم)
(شکرِ خدا که الفتی دیرینه دارم)
ما کُشتگانِ عشقِ این دلدار هستیم
با یک کلافِ دل سرِ بازار هستیم
صحن و سرایش را بهشتِ ناب دیدیم
مانند مرغی بر سرِ گلزار هستیم
تا که طبیبِ ما امامِ هشتمین است
بهتر که در این دایره ..بیمار هستیم
این قلب ها..مُلکِ رضای آسمانهاست
از غیرِ سلطان در جهان بیزار هستیم
خیلی بدهکارِ امامِ مهربانیم...
لطفی رسد قطعاً که پای کار هستیم
(ما را همه جا شورِ مستان می شناسند)
(گرد و غبارِ پای سلطان می شناسند)
مشهد نگو...تصویری از جنّاتِ رضوان
مشهد نگو..شهرِ محبّت شهرِ جانان..
مشهد نگو..شهرِ شقایق های عاشق
مشهد نگو...یک جلوه از ختمِ رسولان
راهی اگر دارد سفر کن با خیالت..
زیبایی مطلق ببینی در خراسان..
قربانِ سقاخانه اش که می رُباید..
دل را به یک جرعه ز کلّ ِ بینوایان
(آبی بنوش و راهی کرببلا شو...)
(از صحنِ آقا زائرِ خونِ خدا شو)
از سمتِ گنبد می رسد امشب نوایی
ای زائرم!!!..گر عاشقِ کرببلایی..
بنشین بخوانم روضه ای را بی هیاهو
تنها به شرط آنکه از عهده بر آیی
جدّ ِ مرا لب تشنه در گودال بردند
لطمه بزن در اوج درد و بی ریایی
بردند بر بالای نیزه ...راسِ خونین
ضجّه زدن از واجباتِ دلربایی...
(چشمانِ من شکرخدا ..زارِ حسین است)
(سلطان عالم هم عزادارِ حسین است)
- پنج شنبه
- 14
- مرداد
- 1400
- ساعت
- 12:5
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه