نظرت سمت من نامه سياه افتاده است
و دلم باز به پا بوس تو راه افتاده است
زده ام فالي و اين بار چه ديدن دارد
قصه ي فال گدايي به شاه افتاده است
ماه تا مشهد تو راه نشان خواهد داد
نوري از گنبد تو در دل ماه افتاده است
از خجالت همه ي دست دلم ميلرزد
بس كه دور از تو در آغوش گناه افتاده است
چه بگويم كه دل از بي سرو ساماني ها
بي تو عمريست كه از چاله به چاه افتاده است
گله كم نيست ولي لب به سخن نگشايم
سر و كار دل من بي تو به آه افتاده است
"دل خوشم كه به من اقبال كبوتر دادي"
تا نگويند كه بي پشت و پناه افتاده است
"بهبود صادقيان نژاد"
منبع:شه زادگان عالم هستی غلام تو