نوگلان مسلم،از ستم اسیرند
زیر دست دشمن،بر حسین سفیرند
گرچه هر دو می میرند
در راه خدا شیرند
وای از این مصیبت۲
گرچه همچو مسلم،هر دو تا غریب اند
از بهر شهادت،بی صبر و شکیب اند
دو ماه درخشنده
زیبنده و رزمنده
وای از این مصیبت۲
زین همه مصیبت،قلب شان شکسته
دشمن ستمگر،دست شان ببسته
گردیده شهید هر دو
گشته روسپید هر دو
وای از این مصیبت۲
شد حرمت آن ها،از ستم دریده
حارث ستمگر،رأس شان بریده
هر دو شده آماده
جان در ره دین داده
وای از این مصیبت۲
حارث ز ستم بر،هر دو تا جفا کرد
رأس هر دو گل را،از بدن جدا کرد
گشته اند ز ظلم و کین
هر دو تا فدای دین
وای از این مصیبت۲
- چهارشنبه
- 30
- شهریور
- 1401
- ساعت
- 11:55
- نوشته شده توسط
- فاطمه سرسخت
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه