در آستانه ورود به
ماه رحمت و مغفرت
ماه رمضان الکریم
ماه مناجات و دعا ماه صیام است
ماه نماز و روزه و ماه قیام است
ماه تضرع ماه قرآن تمام است
ماه ولا ماه تحیتات و سلام است
بخشیده میگردد گنهکار از عنایت
داریم در قرآن از این بخشش روایت
ای روزهداران میزبان ما خدا شد
مهمان این سفره علی مرتضی شد
در این ضیافت ذکر ما قالوا بلی شد
دست دعا دست نیایش ربنا شد
یا ربنا اغفرلنا ورد زبانم
بخشد گناهان عیان و در نهانم
امیّد حرف اول ماه صیام است
راضی خدا از بندهاش حسن ختام است
در بارگاه قرب این آخر کلام است
توبه به زخم سینهی من التیام است
یارب ز درگاهت کنم من این تمنا
من بندهی آلوده دامانم ببخشا
من آمدم از لطف تا دستم بگیری
من بندهی سرگشته تنها تو امیری
آنگونه کن بر من ترحم چون اسیری
افتادهام از پای، من مانند پیری
عصیانمرا چونطفل نوپا برزمین زد
چونسارقیدرنیمهشب برمنکمین زد
من با ابوحمزه بدنبالت دویدم
من با کمیل سوی شما خود را کشیدم
از بار عصیان و گنه اینسان خمیدم
با لیله القدر عاقبت بر تو رسیدم
نور تو تا در سینهی من منجلی شد
ذکرم علیا یاعلیا یا علی شد
#رمضان_الکریم
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza
- سه شنبه
- 1
- فروردین
- 1402
- ساعت
- 22:4
- نوشته شده توسط
- م مطلق
- شاعر:
-
مرتضی محمودپور
ارسال دیدگاه