?بند اول:
غریب و لب تشنه و بی گناه
پسره زهرا توی قتلگاه
زیره چکمه های سنگینه شمر
گیر افتاده تنها و بی پناه
نشسته روی سینه از جفا
داره می بره سر رو از قفا
نمیذاره کندی خنجرش
سرش راحت از تن بشه جدا
این گلو رو بوسیده آخه خواهرش
رحمی بکن به ناله های مادرش
اینقده خنجرت رو از قفا نکش
روی حنجرش
از خدا، شرم کن دست بکش از سرش، بی حیا
بی حیا، موهاشو نکش با کینه، بی هوا
(غریب حسین۲) یا شیب الخضیب حسین
(غریب حسین۲) یا خدالتریب حسین
?بند دوم:
شده جسمش توی مقتل رها
میون تیر و سنگ و نیزه ها
کنارش جنجال و دعوا شده
سر کفش و عمامه و عبا
یکی فکر جایزه ی سره
یکی داره پیرهنو می بره
اومد ساربون و برگشت ولی
توی دست خونیش انگشتره
جلو چشای بچه ها و خواهرش
رفته روی نیزه ی دشمنا سرش
بی کفن افتاده رو خاکا پیکرش
میسوزه پرش
وای حسین، رفته توی تنور خولی سرش
وای حسین، مرکبا رد شدن از رو پیکرش
(غریب حسین۲) یا شیب الخضیب حسین
(غریب حسین۲) یا خدالتریب حسین
?بند سوم:
روی تل زینب شد یک روزه پیر
حسینو کشتن زینب شد اسیر
اون آفتاب پشت ابرا حالا
میون نامحرم ها کرده گیر
زیاده اینجا دست بالای دست
یه دست با سیلی حرمت میشکست
یه دست گوشواره و خلخال می برد
یه دست با آتیش راهشونو بست
دم غروبه و شده قدی کمون
میگه داداش گناه داره رقیه مون
پاشو ببین برات شده چه نیمه جون
وای امون امون
آه حسین، اهل بیتشو زدن تو ازدحام
آه حسین، توی شهر شام با سنگ از روی بام
(غریب حسین۲) یا شیب الخضیب حسین
(غریب حسین۲) یا خدالتریب حسین
- چهارشنبه
- 29
- شهریور
- 1402
- ساعت
- 18:12
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
طاها تحقیقی
ارسال دیدگاه