#بند_اول
خاطره های آشفته دارم
هزارتا رازه نگفته دارم
خوش اومدی به خرابه بابا
هزارتا درده نگفته دارم
بس که کتک خوردم از قوم بی رحما
میسوزه زخمام تو گرما و تو سرما
شکسته دندونام لبام پر از زخمه
میسوزه این لبهام وقتی میگم بابا
آه میونه راه میزدن
آه گاه و بیگاه میزدن
آه بدو بیراه رو لبو
آه منو هرگاه میزدن
آه بابا بابا بابایی 8
#بند_دوم
ازمردم شام من گله دارم
از سنگای بام من گله دارم
میدونی چی کرد دخترتو پیر
از ملٵ عام من گله دارم
خیلی عذاب دیدم تو کوچه توبازار
دوره مارقصیدن نامحرم و اشرار
تاکه مارو بردن تو بزم می بابا
رو نی سفید میشد محاسنه سردار
آه دله منو کرد کباب
آه ناسزا گفت بی حساب
زد بر لب تو خیزران
آه روی سرت ریخت شراب
آه بابا بابا بابایی 8
#بند_سوم
قاتل سرت رو چه بد شکسته
رو صورتت رد_ده خون نشسته یا(پلاکاتو انگار با نیزه بسته)
دارم میمیرم از داغه لبهات
بدجوری آخه از هم گسسته
باور نمیکردم این باشه تقدیرم
سه سالمه اما از داغ تو پیرم
وضع سرت بابا عمرم رو سر آورد
دیگه دارم بابا از غصه میمیرم
ای راس به خون تپیده
آه دلم رو غم دریده
آه محاسنت خضابه
آه کی رگاتو بریده
آه بابا بابا بابایی
- شنبه
- 22
- مهر
- 1402
- ساعت
- 23:36
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مرتضی سراوانی گرگانی
ارسال دیدگاه