زمزمه شهادت خضرت ابوالفضل
ای علمدار سپاهم.... ای برادر ای برادر
مشک آبی را بگیر و.. بهر طفلان آبی آوز

ندای العطش، شنو از کودکان
برو تا علقمه، عموی مهربان
ابو فاضل مدد، ابوفاضل مدد، ابوفاضل مدد، ابوفاضل مدد٢
_______________________________
برلب آبم حسین جان، یاد طفلانت فتادم
دیدم آن آب گوارا، تشنه بیرون پا نهادم

تویی تاج سرم، دعا کن سرورم
توانم مشک آب، به خیمه آورم
حسین جانم حسین، حسین جانم حسین، حسین جانم حسین، حسین جانم حسین ٢
______________________________
رو بسوی خیمه می رفت،دور مولا را گرفتند
مشک او شد پاره پاره، جان سقا را گرفتند

فتاده بر زمین، به چشمش تیر کین
دو دستش شد جدا، یل ام البنین
ابوفاضل مدد....
_______________________________
ای امیر لشگر من،ای امید خواهرمن
درکنار پیکر خود، بین تو حال مضطرمن

دوچشم پر زخون.. کمر بشکسته ام
ز شادی عدو، غمین وخسته ام
ابو فاضل مدد...

شعر:اسماعیل تقوایی