?️شب جمعه
?️شب زیارتی
شب جمعه است دلم حال و هوایی دارد
این حسین کیست عجب کرببلایی دارد
قبله جان همه اهل سموات و زمین
زمزم و سعی و صفا کوی منایی دارد
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza
اى زائران كرب و بلا! من فدايتان
مقبول حق زيارت كرب و بلايتان
وى حاجيان كعبه ی غم! حجّتان قبول
مشكور باد آن همه سعى و صفايتان
شكرِ خدا كنيد كه ششگوشه قبر را
روزى نمود خالق رازق برايتان
عمرى چو نى ز دورى آن شاه نينوا
با اشك و آه و ناله عجين شد نوايتان
در اين جهان نصيب شما شد زيارتش
شامل شود شفاعتش اندر جزايتان
هم بوسم از دو دست شما محض عشق يار
هم توتياى ديده كنم خاک پايتان
صحبت كنيد از حرم و تلّ و قتلگاه
جانم فداى صحبت عقده گشايتان
صحبت كنيد از نجف و گنبدِ طلا
اى يارتان هميشه شهِ لافتايتان!
صحبت ز كاظمين كنيد و ز كوفه هم
قربان قلب پُر غم و درد آشنايتان
صحبت كنيد بر من از آن «سُرَّ مَنْ رَآه»
لاسيّما ز مهدى آل عبايتان
شعر «بشير» گشته معطّر به عطر عشق
تقديم می کند به حضور ولايتان
◾شب زیارتی
◾کربلای معلی
◾اباعبدالله الحسین(ع)
عشق شد بی سروسامان اباعبدالله
همه عالم شده قربان اباعبدالله
روضه خوان زینب مظلومه شده در گودال
همه هستی شده گریان اباعبدالله
مادرش گردحرم سینه زنان میگوید
به فدای لب عطشان اباعبدالله
نیزه زد تا که به پهلوی عزیز زهرا
همه ذرات پریشان اباعبدالله
بالگد شمر تنش را به چه روزی انداخت
که به لب آمده است جان اباعبدالله
سینه سنگین شده،ازعرش خدا پای بکش
ز جنان آمده جانان اباعبدالله
خنجر کُند مکش زیر گلویش ملعون
رحم کن بر دل طفلان اباعبدالله
نام زیبای حسین رمز کریمانه عشق
تاحسن جان شده سلطان اباعبدالله
گرحسینی شدم ازلطف حسنجان حسین
چون حسن،جان علی، جان اباعبدالله
كربلا كعبه جان است خدا مى داند
قبله هر دو جهان است خدا مى داند
گه كه در كعبه یكى سنگ بهشتى است ولى
كربلا رشك جنان است خدا مى داند
هر كه را میل بهشت است به خلوتگه دل
سوى آن كوى روان است خدا مىداند
در طواف حرم قدس اباعبداللّه
مرغ دل اشك فشان است خدا مى داند
بى قرار از غم آن مرقدشش گوشه او
دل بى تاب و توان است خدا مىداند
مُهرِ مهرش به دل و سینه تبدار بُود
مِهرِ او حصن امان است خدا مى داند
روز محشر چو نكو بنگرى از داغ حسین
روى هر سینه نشان است خدا مى داند
زیر بار غم جانسوز شهیدان خدا
پشت افلاك كمان است خدا مى داند
شاعر:رضا فلاح
اين شهر سامره است و يا عرش کبرياست
يا کعبه ي مقدس دلهاي انبياست
شهري که مطلع دو مه است و دو آفتاب
کز نورشان به چشم دل اهل دل ضياست
اينجا مزار حضرت هادي و عسکري است
اينجا حريم پاک دو محبوب کبرياست
اينجاست قبر حضرت هادي وليّ حق
ابن الرضا علي، خلف پاک مرتضاست
حاجت از او بخواه که باب الحوائج است
درمان از او بگير که خاک درش شفاست
قبر امام عسکري از جان و دل ببوس
زيرا که قبلگاه دل و کعبه ي ولاست
مولاي خلق والد مهدي منتظر
شمس الولا، امام اُمم، حجت خداست
اينجا مزار عمه ي صاحب زمان بود
آن اختري که دختر والشمسُ و الضحاست
آن بانويي که مَحرم سرّ ولايت است
نامش حکيمه فخر زنان شمسه ي حياست
اينجا مزار نرجس پا
کــــــوفه خون است ز هجران جگرم
می روم دیدن محــــــسن پسرم
کـــــــــــوفه سخت است برای مردی
همسرش را بـــــــــزند نامردی
پیش من کــوفه تــــــو از داغ مـــــگو
سخــــــــنی از در و دیوار مگو
کوفه باز شد دست من امروز چه سود
یک نفر یاور در آن کوچه نبود
کــــــــــــوفه دانـــــی که علی تنها بود
همدم و مـــــــونس او شبها بود
نــــخـــــلهایت هــــــــــمه همراز علی
نـــــیمه شب هــــــم نفی آه علی
کـــــــــــوفه ای محـــــرم شبهای علی
بعـــد از ایـن نشنوی آوای علی
خون چرا از دوری خاکت نبارم کربلا!
مانده ام من بی تو از دنیا چه دارم کربلا!
گفته اند از آسمان ها، من ولی از کودکی
در هوای بوی خاکت بی قرارم کربلا!
روزها را هی شمردم تا که شد وقت سفر
تا بیایم لحظه ها را می شمارم کربلا!
دست خالی آمدن سوی تو خوش اقبالی است
دارم آه و تشنگی در کوله بارم کربلا!
خاک ما گِل کرده اند از روز اول با فرات
زاده ی عشق تواند ایل و تبارم کربلا!
بی قرار از دیدن سقای تشنه پیش آب
اشک ریزان تا قیامت روزه دارم کربلا!
من کبوتر نیستم-حالا بماند چیستم-
هر چه هستم، بسته بر این در مهارم کربلا!
با ملائک روضه می گیریم بگذارند اگر
ذره ای از تربتت را در مزارم کربلا
عاقبت خاک گِل کوزه گران،
هنوز شوق تو بارانی از غزل دارد
نسیم یک سبد آیینه در بغل دارد
خوشا به حال خیالی که در حرم مانده
و هر چه خاطره دارد از آن محل دارد
به یاد چایی شیرین کربلایی ها
لبم حلاوت "احلی من العسل" دارد
چه ساختار قشنگی شکسته است خدا
درون قالب شش گوشه یک غزل دارد
بگو چه شد که من اینقدر دوستت دارم؟
بگو محبت ما ریشه در ازل دارد
غلامتان به من آموخت در میانه ی خون
که روسیاهی ما نیز راه حل دارد.
شاعر : سید حمید رضا برقعی
کربلا این سرزمین پر بلا
گشته مهمان خانه ی خونِ خدا
عشقبازی میکند با شور وشِین
عاشق است او...عاشقِ مولا حسین
روز و شب سرمست از عطر بهشت
عشق حق در جای جایش ...خشت خشت
در مسیرش عاشقان سَر داده اند
مال و فرزند و برادر داده اند
دیدنش شد آرزویم هر دمی
میبَرَد با عشق از دل هر غمی
دستِ من همچون علمدارِ حسین
مانده دور از چشمِ تب دارِ حسین
شاعر : حمیدرضا نوری
آمدم دفتر دل پیش شما باز کنم
آمدم پر بکشم طوف حرم ساز کنم
آمدم گریه کنم، ناله زنم، بر گویم
آمدم روضه ی چشمان تو از سر گویم
آمدم عرض کنم مشک فدای دو لبت
آمدم گریه کنم با نگهی بر علمت
آمدم تا بنویسم به خدا ماه توئی
آمدم داد زنم غیرت الله توئی
آمدم بوسه زنم گرد و غبار حرمت
آمدم رزق خورم از سر خوان کرمت
آمدم زیر لوای تو شهنشاه جلی
آمدم در حرم امن ابوالفضل علی
#شب_جمعه_حسرت_کربلا
باز اومد شبِ جمعه تو دلم آشوبه
خودم اینجا دل من در حرمِ محبوبه
منو این سینه ی یعقوب خدایا چه کنم
این چه دردیست که هر لحظه منو سرکوبه
یه صدایی میرسه از توی نهرِ علقمه
گویی شِکوه میکنه عباس پیشِ فاطمه(س)
کاشکی این غربتِ حزنِ او به جایی برسه
تپشِ موجِ مصیبته که در تلاطمه
نذرِ آب میکنه سقا برسه تا خیمه گاه
که سبوش و نشکونن رقیه مونده چشمِ راه
تمومِ اهلِ حرم دستِ توسل میزنن
همرهِ عمه ی سادات به صد ناله و آه
عمو جون باغِ گلم همه شده رنگِ خزون
جای آب می خوره اصغر تاولِ زخمِ زبون
ما رو کشته گریه ی خواهش و التماسِ او
سکینه میگه عمو تو زودتر آب و برسون!
#پنجشنبه_22_آذر_97
#هستی_
◾نوحه شور سینه زنی
◾شب جمعه
◾بنداول
حرم قرق شده
برای مادری که قامتش کمونه
برای مادری که خیلی هم جوونه(۲)
ای آسمون ببار
به مثل نوبهار
ز مقتل حسین
همه برید کنار
چون حیدر اومده
پیغمبر اومده
بین زینب اومده
با مادر اومده(۲)
گشته چونکه بیقرار
از داغ نیزه سوار
منادی در آسمون
میگه برید یک کنار
واوایلاواویلا واویلا واویلا(۲)
◾بنددوم
به مقتل حسین
فتاده پیکری که غرق خاک و خونه
تمام مقتلش ببین که لاله گونه(۲)
به روی سینه‌اش
نشسته شمر دون
ز ضرب تیر کین
تنی‌ست لاله گون
خزانی گلشنه
گلگون پیراهنه
با حوصله سنان
با نیزه میزنه
تشنه شاه کربلا
راسش از کین شد جدا
از جنان با فاطمه
آمده شیر خدا
واوایلا واویلا واویلا واویلا(۲)
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza
در حریم پاکت کرده ای دعوتم
با نگاهت مولا صاحب عزتم
یا اباعبدالله۴
سفرم را مولا کرده ای تو امضا
با دعای زهرا آمدم کربلا
یا اباعبدالله۴
بار دیگر مولا شامل احسانم
یا حسین زهرا بر شما مهمانم
یا اباعبدالله۴
آشنایت هستم من نیم بیگانه
بر طواف کویت گشته ام پروانه
یا اباعبدالله۴
دیده ی گریان من آمدم سوی تو
کن دعا یا مولا بگیرم بوی تو
یا اباعبدالله۴
درحرم محزونم من به تو مدیونم
دعوتم کردی تو از شما ممنونم
یا اباعبدالله۴
محرم هر رازم با تو شد آغازم
در تمام عمرم من به تو مینازم
یا اباعبدالله۴
این بود احساسم بر تو من حساسم
یا حسین از لطفت زائر عباسم
یا ابا عبدالله ۴
در کنار صحنت بادل سوزانم
ای عزیز زهرا بهر تو گریانم
یا اباعبدالله۴
در همین جا دیدند بر زمین افتادی
بین گودال خون تشنه لب جان دادی
یا ابا عبدالله ۴
لحظه های آخر جان تو بر لب بود
در کنار مقتل خون جگر زینب بود
یا اباعبدالله۴
چشمه چشمه می جوشد خون اطهرت اینجا
کور می کند شب را زخم خنجرت اینجا
چشمه چشمه می جوشد از دلِ زمین هر شب
خون اصغرت آن جا، خون اکبرت اینجا
میرسد به گوشم گرم بانگ خطبهای پرشور
خطبهای که بعد از تو خوانده خواهرت اینجا
از فرات میجوشد موج و میزند بوسه
بر کرانه ی خشکِ حلق و حنجرت اینجا
در فضا عجب حزنی موج می زند امشب
شیهه می کشد اسبی روی پیکرت اینجا
این فرشتهی وحی است وحی تازه آیا چیست؟!
روی نیزه می خواند آیهای سرت این جا
کیست این که ناآرام در خرابه می گرید؟
موج میزند در خون، چشم دخترت اینجا
کربلا چه پیوندی با فدک مگر دارد؟
غصب میشود از نو سهم مادرت اینجا
یک نهال بارآور غَرس میشود در خاک
قط
شب جمعه کنار شش گوشه
دل من حالت عجیبی داشت
می شنیدم صدای قلبم را
چشم من حس بی شکیبی داشت
حرمش از ملائکه پر بود
انبیا در طواف شش گوشه
و ثواب هزار حج را داشت
به خدا هر طواف شش گوشه
شب جمعه ضریح اطهر او
غرق نور حضور فاطمه بود
به خودم آمدم و فهمیدم
بر لبم این نوا و زمزمه بود:
«شب های جمعه فاطمه ، با اضطراب و واهمه
آید به دشت کربلا ، گردد به دور خیمه ها
گوید حسین من چه شد ، نور دو عین من چه شد ... »
شاعر:یوسف رحیمی
مسجد کـــــوفه، تـــــــو در روز جزا شاهد باش
مـن کــــــه معصوم ترم از همه مظلوم ترم
مسجد کـوفه، خــــــداوند نــــگهدار تــــــو بـــاد
کــــــه دگـــــــــر نشنوی آوای دعای سحرم
در دل خــــــــاک بـــــــــلرزد بـــــــدنم گر طفلی
گـــــــــوید ای مسجد کوفه چه شد آخر پدرم
هــــــر چه باشد پسرم خون علی در رگ توست
مهربـــان بــــــاش تـــو با قاتل من ای پسرم
بــــــــدنـــم را بـــــــه سوی خانه عزیزان مبرید
بـــــــــگذارید کـــــــه غــذا بهر یتیمان ببرم
به خیالم غم دوری حرم درد من است
اربعین داده نشان که مرضم ویروسیست
شاعر : محسن اوجانی
شب جمعه
شب زیارتی اباعبدالله(ع)
شب‌جمعه‌است‌به‌لطف‌وکرمت‌محتاجم
به دم سینه زنی در حرمت محتاجم
بسکه آلوده شده دامنم از فرط گناه
ای‌مسیحانفسم من به دمت محتاجم
دم گرفتم به نوا گرد حرم با مادر
من به یک نیمه نگاهی ز کمت محتاجم
آشنای غم اکبر شدم و ضجه زدم
کاش‌این‌روضه‌به محشرببرم!.... محتاجم
کاشک در گوشه دنجی به حرم جایم بود
میدهی از کرمت بال و پرم؟.... محتاجم
ز فراتت نخورم آب روان تا آخر
من به یک جرعه‌ای از جام جمت محتاجم
#شب_جمعه_شب_زیارتی_ارباب_بیکفن
مرا عشقی که از آغاز عالم کرده مجنونت
نگاهت چیست اربابم شدم اینگونه مفتونت
چنان در قلب من جا کرده ای خود را که بعد از این
نخواهد کرد چیزی در جهان از سینه بیرونت...
#هستی_محرابی
ای امام محترم آمدم من در حرم
یک نگاهی کن حسین زائرت را از کرم
یا حسین جان یا حسین۴
داده ای تو عزتم تو نمودی دعوتم
زائر کوی تو و حرمت شد قسمتم
یا حسین جان یا حسین۴
گرچه هستم روسیاه آمدم بر تو پناه زائرت را یا حسین از کرامت کن نگاه
یا حسین جان یا حسین۴
پادشاه عالمین برمنی نور دو عین
در کنار این حرم ذکر من شد یا حسین
یا حسین جان یا حسین۴
درهمین جا یا حسین جان رسیده بر لبت دیده‌ای وقت وداع اشک و آه زینبت
یا حسین جان یا حسین۴
درهمین جا یا حسین شد شکسته حرمتت
دیده با چشمان تر زینب تو غربتت
یا حسین جان یاحسین۴
در همین جا یا حسین تو شدی نقش زمین دشمنت با سنگ کین بشکست از تو جبین
یا حسین جان یا حسین۴
دشمن از کینه حسین بروی سینه نشست
من بمیرم از ستم سینه ات از کین شکست
یا حسین جان یا حسین۴
در همین جا یا حسین شمردون خنجر کشید پیش چشم خواهرت سر پاک تو برید
یا حسین جان یا حسین۴
تو شدی از کین شهید قامت زینب خمید شده ای مولای من نزد خالق رو سفید
یا حسین جان یا حسین۴
در همین جا یا حسین زخم زینب خورد نمک دشمن از ظلم و ستم بر یتیمان زد کتک یا حسین جان یا حسین۴
اینجا بود محراب کوفه
اینجا زده ماتم شکوفه
اینجا علی نقش زمین شد
فرقش دوتا از ظلم و کین شد
اینجا علی فرق شکسته
اینجا علی در خون نشسته
اینجا علی افتاده در خون
ظلم ستم گردیده افزون
اینجا وفا گشته فراموش
اینجا علی گردیده مدهوش
اینجا علی کرده عبادت
اینجا بود جای شهادت
اینجا علی در خون تپیده
خون از سر و رویش چکیده
اینجا نوا تا آسمان رفت
از پیکر حیدر توان رفت
اینجا گل ایمان شکفته
فزت و رب الکعبه گفته
اینجا حسن با چشم گریان
شد از غم بابا پریشان
اینجا حسن در شور و شین است
گریان بابایش حسین است
اینجا حسین محرم اسرار
از بهر حیدر شد عزادار
به بهانه‌ی شب زیارتی سیدالشهداء در شب جمعه
حسین..... جانم
ساقی به جام کوثریم تا که آب داد
یک یاحسین گفتم و زهرا جواب داد
نوشیدم آب و ذکر سلامً‌علی‌الحسین
حق بعداز این سلام به من دّر ناب داد
حب‌الحسین گوهر غلطان و دّر ناب
بود از ازل که تازه خدا این ثواب داد
دلداده حسین و پریشان زینبم
گل‌رابه‌آب‌داده‌ام‌وحق‌گلاب داد
آب‌ازسرم‌گذشته دوبارعاشقت شدم
عشقت‌خدا،زطفلی و عهد شباب داد
ای مســــــــجد کــــــــــوفه، گــــــــردیده ای تـــــــــــــــنها 2
افتاده غرق خون، سجاده مولا (2)، مظلوم عـــــلی جـــــانم 3
بــــــا کـــــــودکان گــــــــوئید، مــــــــولا نـــــــــــــمی آید 2
ای خسته گان دیگر، بابا نمی آید (2) مظلوم عــــــــلی جانم 3
ای مســــــــجد کــــــــوفه، کـــــــــــــو شــــــــــمع محرابت 2
آخر چه شد مولا، بر گو به اصحابت، (2) مظلوم علی جانم 3
ای مسجدیان عــــــــــــــــــــــــالم، در ولـــــــــــــــوله افتاده 2
از خون سر مولا، رنگین شده سجاده،(2) مظلوم علی جانم 3
امشب فقرا را خــــــون، از دیـــــــده بــــــود جــــــــــاری 2
از بهر علی هستند، س
صبا برو به نجف نزد بوتراب امشب
بگو بکرب و بلا رو بصد شتاب امشب
بیا که بازوی شصت و چهار زن بستند
ستمگران جفاجو بیک طناب امشب
بیار مقنعه با خود که نیست زینب را
بغیر موی پریشان برخ نقاب امشب
بیا تسلّی لیلا که از دل او
زداغ اکبر او رفته صبر و تاب امشب
بیا ببین که چسان بهر اصغر بی شیر
بچرخ ناله رسد از دل رباب امشب
بیا و تسلیت کودکان نما کز غم
سکینه جان سپرد روی نعش باب امشب
بیار بستر بالش که عابد بیمار
شده است زمینش فراش خواب امشب
بیا حراست زنهای داغدیده نما
ببر ز اهل حرم خوف و اضطراب امشب
بقتلگاه نظر کن به کشتگان غریب
که ماندهاند بخون غرقه شیخ و شاب امشب
حزینه همدم اهل عزا شواز اخلاص
که عذر خواه
دل شكسته هميشه برايمان كافيست
هميشه گريه ي بي انتهايمان كافيست
شكسته بالي مارا كسي نميفهمد
همين نرفتن كرب و بلايمان كافيست
چقدر نامه نوشتم كه دوستت دارم
چقدر گريه ؟ همين گريه هايمان كافيست
بيا و با غم رسوايي ام مدارا كن
قسم به چادر خيرالنسايمان كافيست؟
براي اينكه شب جمعه كربلا بروم
دعاي خير حضرت آقا رضايمان كافيست
شاعر:محمد مهدی نسترن
چشمهایت حکایتی دارند
که زهیر و حبیب می دانند
شاعران حس ناب شعرت را
اثر عطر سیب می دانند
حضرت عشق، ای مسیح وهب
من مسلمان معجزات توأم
به صلیبم بکش ، بسوزانم
خضر میخانه ی فرات توأم
از نگاهت بهشتیان سیراب
احتجاجی به سلسبیل که نیست
از لبانت شراب می ریزد
مستی عون بی دلیل که نیست
خون عابس به گردن زلفت
ذکر حب الحسین گویا بود
دلفریبی زلف افشانت
هنر شانه های زهرا بود
چقدر کشته مرده داری تو !
وحدت عشق و عقل لازم شد
موی آشفته ی شما این بار
قاتل جان حر و مسلم شد
صوت داوودی تو باعث شد
پیکری غرق خون به رقص آمد
همه دیدند یک غلام سیاه
زیر تیغ جنون به رقص آمد
هو نکش، آسمان تنش لرزید
و اذا زلزلت... قمر خندید
مرگ
آمدم من با شعف بردر بیت الشرف زائرت را از کرم نظری شاه نجف
یا علی یا مرتضی۴
از کرم تو صاحب عزتم کردی علی
در حریم با صفات دعوتم کردی علی
یا علی یا مرتضی۴
نفس پیغمبر علی ساقی کوثر علی
در کنار مصطفی شافع محشر علی
یا علی یا مرتضی۴
با نگاهی یاعلی درد ما را کن دوا
به حق زهرا علی حاجت ما کن روا
یا علی یا مرتضی۴
تویی شاه اولیا تویی تو مشکل گشا شکر حق از کودکی با تو گشتم آشنا
یا علی یا مرتضی۴
شیعیان را تو حبیب درد ما را تو طبیب هستی ای شیر خدا در کرامت تو عجیب
یا علی یا مرتضی۴
بعد احمد دیده ای در خانه آمدند جای عرض تسلیت خانه را آتش زدند
یا علی یا مرتضی۴
بی حیا نامردمان بی بهانه می زدند همسرت را یا علی تازیانه می زدند
یا علی یا مرتضی۴
در مدینه یاعلی زخم تو خورده نمک پیش چشم زینبت فاطمه خورده کتک یا علی یا مرتضی۴
چون حسین و زینبت خونجگر گشته حسن
نیمه ی شب یا علی پیکر او شد کفن یا علی یا مرتضی۴
وقت دفن فاطمه قامتت از غم خمید زینب غم دیده ات رنگ رخسارش پرید یا علی یا مرتضی۴
ای امام محترم آمدم من در حرم
یک نگاهی کن حسین زائرت را از کرم
یا حسین جان یا حسین۴
داده ای تو عزتم تو نمودی دعوتم
زائر کوی تو و حرمت شد قسمتم
یا حسین جان یا حسین۴
گرچه هستم روسیاه آمدم بر تو پناه زائرت را یا حسین از کرامت کن نگاه
یا حسین جان یا حسین۴
پادشاه عالمین برمنی نور دو عین
در کنار این حرم ذکر من شد یا حسین
یا حسین جان یا حسین۴
درهمین جا یا حسین جان رسیده بر لبت دیده‌ای وقت وداع اشک و آه زینبت
یا حسین جان یا حسین۴
درهمین جا یا حسین شد شکسته حرمتت
دیده با چشمان تر زینب تو غربتت
یا حسین جان یاحسین۴
در همین جا یا حسین تو شدی نقش زمین دشمنت با سنگ کین بشکست از تو جبین
یا حسین جان یا حسین۴
دشمن از کینه حسین بروی سینه نشست
من بمیرم از ستم سینه ات از کین شکست
یا حسین جان یا حسین۴
در همین جا یا حسین شمردون خنجر کشید پیش چشم خواهرت سر پاک تو برید
یا حسین جان یا حسین۴
تو شدی از کین شهید قامت زینب خمید شده ای مولای من نزد خالق رو سفید
یا حسین جان یا حسین۴
در همین جا یا حسین زخم زینب خورد نمک دشمن از ظلم و ستم بر یتیمان زد کتک یا حسین جان یا حسین۴
آمدم از کرمت آقا شدم مهمان تو
ساعتای آخرم دست من و دامان تو
در این حرم گشتم محو تجلایت
شکر خدا هستم غرق تولایت
علی خداحافظ۴
آمدم تو این حرم من با هزاران آرزو آقاجون با یک نگه دادی به من تو آبرو مستم ز بوی تو روم زکوی تو
در این دم آخر دستم به سوی تو
علی خداحافظ۴
جنت و بهشت من حریم باصفای تو شده ام غرق ولا تو ایوون طلای تو بنگر به حال من شکسته بال من
مهرو ولای تو. بود مدال من
علی خداحافظ۴
عطر و بوی حرمت قلب منو داده جلا
حالا که دارم میرم حاجتمو روا نما اگر بد و پستم دل به شما بستم
از کرمت مولا امشب بگیر دستم
علی خداحافظ۴
عبد رو سیاه تو آمده در پناه تو
هستم ای امید من محتاج یک نگاه تو دردم دوا فرما حاجت روا فرما
کریم آل الله مرا دعا فرما
علی خداحافظ۴
همه ی آرزومه آقا منو نگاه کنی
لحظه های آخرم برای من دعا کنی
دوای هر دردم من به تو رو کردم
دعا نما آقا دوباره برگردم علی خداحافظ۴
در شب وداع خود آقا ببین چه حالیم حق زهرا همسرت پر کن تو دست خالیم جانم به قربانت شاملم احسا نت
امشب بود مولا دستم به دامانت
علی خداحافظ۴
با یه دنیا آرزو از راه دوری اومدم
ای کریم دو جهان دست تهی مکن ردم لطف و کراماتت شد شاملم مولا
با یک نگه بنما حل مشکلم مولا
علی خداحافظ۴
شکرلله ز کرم گدای بیت الشرفم
با نگاه فاطمه مهمون شاه نجفم
اگر بدم حیدر. اگر ردم حیدر
به دعوت زهرا من آمدم حیدر
علی خداحافظ۴
من کجا و این همه لطف و عطای توکجا
کوفه و نجف کجا ایوون طلای تو کجا من به تو مدیونم مهر تو در خونم
تا آخر عمرم من از تو ممنونم
علی خداحافظ۴
در تمام عمر خود همیشه مهمان توام در کنار سفره ات ریزه خور خوان توام گوهر نایابم در تب و در تابم
بسکه بدم مولا ز خجلتت آبم
علی خداحافظ۴
همه عالم بدونن تا زنده ام با حیدرم عاشق فاطمه و ساقی حوض کوثرم ای اعتبار من ای افتخار من
تویی در این عالم دار و ندار من
علی خداحافظ۴
لطف به من کرده خدا
که من علی را دوست دارم
شکر حق ولایتش
با خود به محشر میبرم
ولایتش دینم مذهب و آیینم
روم ز کوی او با کام شیرینم
علی خداحافظ۴
روم من از سر کویت
دودست من بود سویت
کرم کردی گل عالم
گرفتم عطر دلجویت
علی مولا خدا حافظ ۴
خدا را شکر یا مولا
ز لطفت گشته مهمانت
دم رفتن امید دل
نگاهم کن ز احسانت
علی مولا خداحافظ ۴
منم غرق تمنایت
به دل دارم تولایت
نجف صحنین تو آقا
بود طورتجلایت
علی مولا خداحافظ۴
دمادم یا علی گویم
به وقت غم علی گویم
الا ای قبله ی دلها
سرخم یا علی گویم
علی مولا خداحافظ۴
الا ای جان پیغمبر
تویی تو ساقی کوثر
بگیر دست مرا روز
جزا و صحنه ی محشر
علی جانم خداحافظ۴
بهشت من حریم تو
رسد بر جان شمیم تو
بگیرد دست ما از لطف
آقا دست کریم تو
علی مولا خداحافظ۴
سرا پا من گنهکارم
تویی مولا خریدارم
منم دل خسته و تنها
تویی مولا مدد کارم
علی مولا خداحافظ۴
من از لطف الاه تو
نشستم در پناه تو
کند هر مشکلم آسان
آقا نیم نگاه تو
علی مولا خداحافظ ۴
اگرچه من ز تو دورم
به سر از عشق تو شورم
دمادم تا دم مرگم
رسد از تو به دل نورم
علی مولا خداحافظ۴
منم مولا گدای تو
شود جانم فدای تو
نشستم از کراماتت
در ایوان طلای تو
علی مولا خداحافظ۴
به زهرا همسرت مولا
به زینب دخترت مولا
به دستان ابوالفضلت
مرانی از درت ما را
علی مولا خداحافظ۴
حریمت بس صفا دارد
صفای کربلا دارد
ببین هر زائر کویت
به لب شور و نوا دارد
علی مولا خداحافظ۴
سراپا شور احساسم
رسد بوی گل یاسم
از اینجا میروم اما
به سوی کف العباسم
علی مولا خداحافظ۴
به درگاهت گدایم من
که محتاج دعایم من
ز درگاهت علی سوی
شهید کربلایم من
علی مولا خداحافظ۴
