زیارت کربلا در فاطمیه
شب جمعه است حرم حال و هوایی دارد
روضه‌خوان سینه‌زنان شور و نوایی دارد
مادری آمده با قامت خم دور حرم
کربلا کعبه عشق است و صفایی دارد
اولین مدافع ولایت
حضرت صدیقه‌ی شهیده
ای اهل ولا شهادت زهرا شد
در سینه عزای فاطمه برپاشد
در پشت در خانه میان آتش
زهرا نبی مدافع مولا شد
رباعی صلوات
میلاد حضرت کوثر قرآن
بر کوثر قرآن محمد صلوات
برمظهر ذات حی سرمدصلوات
در مکه جمال فاطمه پیدا شد
بر نور جمال ام احمد صلوات
روز میلاد و روز مادر مبارک
با نور تو روز مادر آمد
از ظهور توست کوثر آمد
زهرایی و زهره‌ی ولایی
با جلوه‌گریّت سحر آمد
?️میلاد امام باقر مبارک
بر آیینه‌ی نور خدایی صلوات
بر باقر علم مصطفایی صلوات
تبریک به زین‌العابدین میگویم
بر مسافر کرببلایی صلوات
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza
شب جمعه‌ی اول ماه رجب
ای لیله الرغائبِ آمال من حسین
ای لحظه های خوب همه سال من حسین
در دل به غیر آرزوی دیدن تو نیست
ای باعث قبولی اعمال من حسین
میلاد امام جواد(ع)
در ماه رجب عطای بیحد آمد
بر‌ارض‌وسمافیض‌مجددآمد
از بیت ولا نور محمد سر زد
یعنی ز علی نور محمد آمد
مُهر مظلومی شاه کربلا
رباعی شب میلاد
ششماهه‌ی کربلا بدنیا آمد
بر اهل ولا دم مسیحا آمد
از کنگره‌ی عرش ندا میآید
کی‌اهل‌زمین‌کعبه‌ی‌دلها آمد
روز جمعه لیله‌الرغائب
آخرین جمعه سال
صبح‌جمعه‌ست‌دراین ندبه‌ترامیخوانم
منتظر دیده‌ی تر در ره تو میمانم
پسر فاطمه عجل لفرج یا مولا
ز فراق تو به لب آمده آقا جانم
تقارن سال نو با
میلاد حضرت علی(ع)
از نسیم سحر و صبح چنین پیدا بود
صاحب فصل بهار دل ما مولا بود
عید با نام تو آغاز شود یا حیدر
غنچه و گل به تمنای شما زیبا بود
?️عید مبعث مبارک
در غار حرا فروغ ایزد آمد
انوار خدای حی سرمد آمد
پیچیده در آسمان ندای توحید
گفتند که بعثت محمد آمد
سلام ارباب
از ماذنه‌ها نوای توحید خوش است
دیدار جمال رخ خورشید خوش است
ارباب همه سینه‌زنان میآید
زین بحر کرم به نور امید خوش است
میلاد شبه پیمبر
برهمه مبارک باد
اکنون که رسیده برهمه این برکات
از سوی خدا آمده حسن حسنات
این موهبت از قدوم اکبر باشد
برنوگل گلشن حسینی صلوات
میلاد حضرت علی اکبر
اکبر که بود گل پسر ثارالله
گویی که دوباره آمده سرِّالله
تا دید رخش زاده‌ی زهرای فرمود
لاحول والا قوت الا بالله
میلاد حضرت علی اکبر(ع)
سرتا به قدم فدای اکبر هستم
من مست‌رخ‌ساقی‌کوثر هستم
دل‌میدهد هرکسی‌به‌کسی‌امامن
دلبسته‌ی اولاد پیمبر هستم
توسل به امام زمان
اللهم عجل لولیک الفرج
آسمان تیره زمین در هیجان است بیا
به لب خلق ز هجر تو فغان است بیا
نذر تو کرده‌ام آقا صلوات هرجمعه
دل این طائفه هر روزجوان است بیا
میلاد حضرت قاسم(ع)
شهزاده‌ای از خانه‌ی شه میآید
ساقی عسل کنون ز ره میآید
این قاسم عشق کربلای ارباب
در بین ستاره‌گان چو مه میآید
اَکثر‌وا الدُّعا بِتَعجیل‌الفرج
فَاِنّ ذلِکَ فَرَجُکُم
شب‌تابه‌سحرخداخدامیکردم
دربین دعا ترا صدا میکردم
با ذکر دعای فرجت هرجمعه
از بهر فرج فقط دعا میکردم
شب جمعه
شب زیارتی اباعبدالله
عشقت از روز ازل بوده چو در آب و گلم
شب جمعه‌ست هوای حرمت کرده دلم
وقت افطار لب تشنه صدایت کردم
من ز لعل لب خشکیده‌ی سقا خجلم
میلاد امام حسن(ع)
ای اهل ولا کریم از راه آمد
از دامن کوثر نبی ماه آمد
درنیمه‌ی‌ماه رمضان نور دمید
از بیت ولای علوی شاه آمد
جشن میلاد مبارک
یا کریم آل مصطفی ادرکنی
ای گل پسر شیر خدا ادرکنی
در نیمه‌ی ماه رمضان آمده‌ام
ای روح مناجات و دعا ادرکنی
شب جمعه
شب زیارتی حرم ارباب
زیارت حرمت آرزوی دلها شد
تمام قفل دلم با کلید تو واشد
شب زیارتیت تاکه فاطمه آمد
عزای‌حنجرخشکیده‌ی تو برپاشد
◾شهادت امام صادق
شب بود ز کوچه‌ها توانم بردند
درنیمه‌ی‌شب هستی‌وجانم بردند
با پای برهنه دست بسته دیدم
آن شب همه‌ی روح و روانم بردند
◾یاجعفربن‌محمد ادرکنی
غصه‌های مادرم شد باورم
من هنوزم داغدار مادر
بین کوچه دست‌بسته بردنم
نیمه شب من اشکبار حیدرم
هر چند غمی به چشم تو پنهان است
در دست تو سنگ و در دلت ایمان است
پیروز تویی، قسم به «تین» و «زیتون»
پیروزیِ تو، بشارتِ قرآن است
بشوی این گرد از آیینۀ خویش
به رغم عادت دیرینۀ خویش
رها کن اندکی آیینه‌ها را
دمی بنگر درون سینۀ خویش
تا از دل ابر تیره بیرون نشوید
چون ماه چراغ راه گردون نشوید
این آیه به گونه‌ای دگر میگویم:
«دیگر نشوید تا دگرگون نشوید»!
ای مست هوا! خدا تو را می‌بخشد
کانون ریا! خدا تو را می‌بخشد
بتخانه شدی اگرچه، نومید مباش
ای دل! به خدا، خدا تو را می‌بخشد
ای رانده! فراخواندۀ او خواهی شد
در حافظۀ خاک فرو خواهی شد
تا چند اسیر آرزوهای دراز؟
با مرگ خلاصه روبرو خواهی شد
دل، این دلِ تنگ، زیر این چرخ کبود
یک عمر دهان جز به شکایت نگشود
آرامش تسبیح شما بر هم خورد
شرمنده‌ام ای درخت! ای گل! ای رود!
پروندۀ جرم مستند را چه کنم؟
شرمندگی الی الابد را چه کنم؟
امروز چو باد از کمینش رَستم
فردا سنگینی لحد را چه کنم؟
دیر سالی‌ست هر چه می‌خواهم
از تو یک واژه درخورت گویم
من چنین واژه‌ای نمی‌یابم
من چنان جمله‌ای نمی‌جویم
باز هم تشنۀ کلام توام
در تو انگار آسمان جاری‌ست
گر چراغ هدایتت خواندم
این هم از حرف‌های تکراری‌ست...
بوی گل می‌گرفت صحن کلاس
از سخن‌های عطرآگینت
در رگم خون تازه‌ای می‌ریخت
واژه واژه کلام شیرینت
حاصل رنج بی‌نهایت توست
هر که منصوب شد به هر رده‌ای
تو خودت را برای خاطر ما
به همه آب و آتشی زده‌ای...
هر کجا شور علم می‌بینم
ردّ پای حضور تو پیداست
هر کجا نامی از معلّم هست
روشنایی، امید هم آنجاست...
جز خدایی که آفرید تو را
آن که قدر تو را شناسد کیست
حرف آخر به هیچ قاموسی
واژه‌ای بهتر از معلّم ن
