حضرت ام البنین علیهاالسلام

شرح‌ فضائل‌ تو نگنجد به‌صدکتاب
توصیف‌ماهیت‌توشدسوره‌ی‌حجاب
میگویم‌این‌سخن‌به‌غزل‌یاکه‌ مثنوی
تو جلوه‌گاه‌ فخری‌ به‌ آل بنی‌ کلاب

یاام‌القمر
در سیطره‌ی‌ تو قضا و قدر
ریزد ز شبنم‌ وضویت‌ گهر
نامت‌به‌روی‌لب‌بودچون‌شکر
یاام‌البنین(س).یافاطمه‌(س)مدد

به‌دست‌همسر تو بود چرخ‌ روزگار
نطق‌ و کلام‌ناسخ‌توهمچو ذوالفقار
آن‌پرچمی‌که‌دست‌علمدارکربلاست
وصله‌به‌وصله‌اش‌ ز شما دارد اعتبار

یاام‌الادب
ساقی‌ و ساغر حرم‌ را سبب
ام‌ الاسد بود برایت لقب
مهرومحبتت‌چوشهد و رطب
یاام‌البنین(س).یافاطمه‌(س)مدد

صدهاملک‌برای‌توبگرفته‌اند رکاب
پیداشده‌ تلالو تو پشت آن نقاب
تاکه زدی تو نعره‌ی هل‌من‌مبارزی
برده‌عدو گمان‌که‌

• دوشنبه
• 15
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 12:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

السلام ای مادر ایثار یا ام البنین
دلخوشی حیدر کرار یا ام البنین
وقت توصیف تو ای بانو زبان ها لال شد
مدح تو بالاتر از گفتار یا ام البنین
جز تو در عالم کدامین زن برای زینب است
بعد زهرا بهترین غمخوار یا ام البنین
تو همانی که به عشق قبله عالم حسین
تربیت کردی سپهسالار یا ام البنین
خوش به حال هر که چون تو غیر گریه بر حسین
تا دم آخر ندارد کار یا ام البنین
مادر یل ها سرت را تا ابد بالا بگیر
دست از شرمندگی بردار یا ام البنین
جان عباست بیا بس کن ، برایت خوب نیست
گریه با این چشم های تار یا ام البنین
بیشتر از هر چه غم در سینه ات داری تو را
پیری زینب دهد آزار یا ام البنین
خوب شد ماندی ، ندیدی که حسین افتاد

• دوشنبه
• 29
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 20:41
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ابتا یا حسین ابتا یا حسین...

گوشه ویرونه،خوبِ خوبا اومد
برای دیدنم،سر بابا اومد
شهید تشنه لب،گل زهرا اومد
برای دیدنم،سر بابا اومد
ابتا یا حسین ابتا یا حسین...

یهودی های شام،خیلی خیلی بدن
نبودی ای پدر،همه رو می زدن
ای عزیز خدا،شهیدِ بی کفن
نبودی ای پدر،همه رو می زدن
ابتا یا حسین ابتا یا حسین...

لاله ای بودم و دیگه پرپر شدم
عمه میگفت به من مثه مادر شدم
از غم تو بابا خیلی مضطر شدم
عمه میگفت به من مثه مادر شدم
ابتا یا حسین ابتا یا حسین...

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 17:14
• نوشته شده توسط
• sdcsd

ای مظهرِ حقّ الیقین،یاسمن بهشت دین
بانوی عزّت و ادب،یارِ امیرُالمؤمنین
یا فاطمه ام البنین...
با حبّ آل فاطمه،حسین حسین وِردِ تو بود
در یاریِ دین خدا،عباسْ شاگرد تو بود
یا فاطمه ام البنین...
بانو نگشته اي جدا،یک لحظه از دین خدا
در مدح تو این بس که زد،زینب تو را مادر صدا
یا فاطمه ام البنین...
ای که به شور و شوق دوست،شعر شرافت خوانده ای
برای یاریِ حسین،عباس پَروَرانده اي
یا فاطمه ام البنین...
ز غربت کرببلا،گرچه به قلبت غم رسید
عباس شد شهید و تو،در پیش زهرا رو سپید
یا فاطمه ام البنین...
چه ضربه ها از دشمنان،بر شاخه های یاس خورد
آه از دمی که تیر کین،بر دیده ی عباس خورد
یا فاطمه ام البنین...
هم آسما

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 14:26
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

سلام ای گل گلشن رحمت،فدایت که تو یاورِ دینی
وَ از معرفت ترجمانی از،سلامٌ عَلیٰ آلِ یاسیني
به صبر و حِلم و رضا،وَ یاری مرتضی
تو و تربیت در مسیر سعادت
وَ در صراط ولا،به دشت کربلا
ابالفضلِ الْعباس و شوقِ شهادت
امّ البنین ای آیه ی هدایت
امّ البنین لطف تو بی نهایت
امّ البنین ای یاور ولایت
امّ البنین ای یاور ولایت...

بشیر از برایت خبر آورْدْ،که تشنه گل پرپرت جان داد
عمودی به سر آمد و آنگاه،ابالفضل آب آورت جان داد
دل زهرا بی قرار،یتیمان چشم انتظار
امان از دو دستِ بریده واویلا
عدو آمد صف به صف،اُمیدش رفته ز کف
که تیری به مشکش رسیده واویلا
شرم و خجلت شد همدم ابالفضل
شرارِ دل سوز غم ابالفضل
زهرا گرید د

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 14:40
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

سلام ما به تو الا تجلّیِ وفا
گل بهارِ گلشنِ محبت و ولا
ای مادر سقای دشت عشق و عاشقی
یا حضرت ام البنین جانم تو را فدا
ام البنین مددی...

آن سائلم که آمدم به درب خانه ات
عنایتی به من نما به حقّ زینبین
دعا نما شوم شهید راه اهل بیت
به حقّ اشک جاری ات به غربت حسین
ام البنین مددی...

به جز شرف به جز ادب به جز وفا و عشق
دادی به عبّاست تو درسِ یاریِ ولی
باید با پیروی زِ ماهِ سرخ علقمه
ما هم شویم سرباز و اهلِ لشگر علی
ام البنین مددی...

عباس تو با جان و آبرو به راهِ دین
شده فدای عشق آن شهید سر جدا
به اقتدای بر حسین،عزیز فاطمه
همیشه بوده نیّتش تقرّب خدا
ام البنین مددی...

شبیهِ رهرُوانِ راهِ قُرب و معرف

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 14:47
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

نشسته مادری در خانه در سوگ پسر گرید
یتیمی در کنار او ز فقدان پدر گرید

به یثرب شمع هجران را زند پر همچو پروانه
به یاد شمع رخسار پسر شب تا سحر گرید

شده گنجینۀ عشق و وفا خالی ز گوهرها
به گنجینه صدف گویا ز هجران گهر گرید

به عون و فضل و بر جعفر به عباس هنرپرور
به سینه پرور زهرا حسین خون جگر گرید

گهی در خانه چون زهرا کند بزم عزا بر پا
گهی در بیت الاحزانش نشسته دیده تر گرید

بقیع غم فزا گردد مکان کوکب عصمت
نه تنها بر قمر بر ماتم شمس و قمر گرید

زنان اهل یثرب را مخاطب می کند گاهی
دل هر کس شود از درد غصه شعله ور گرید

مخوانیدم دگر امّ البنین ای خواهران من
که اُمّ بی بنین را کرده دوران دربدر گرید

ن

• سه شنبه
• 23
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 10:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ببین باید چه دریایی از ایمان و یقین باشی،
که همراه امیری، چون امیرالمؤمنین باشی

ببین باید چقدر احساس باشد در دل شیرت،
که در بین زنان، تنها تو عباس‌آفرین باشی

شجاعت را، شرافت را، بلاغت را، ولایت را
خدا، یک‌جا به تو بخشید، تا اُمّ البنین باشی

همه عالم، پسر دارند، تو قرص قمر داری
مگر بی‌نور می‌شد، مادر زیباترین باشی؟

مگر بی‌نور می‌شد، در دل خورشید بنشینی؟
تمام عمر با عباس و زینب همنشین باشی

گرفتی دستِ ماهی را که از ما دست می‌گیرد
رسیدی، باغبانِ غیرتٌ للعالمین باشی

رسیدند و فقط پرسیدی از زینب: حسینم کو؟
تویی اُمّ الادب؛ آری! تو باید اینچنین باشی

پسرهای تو را کشتند، اما اِرباً اِرباً، نه!
نب

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 11:41
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

فدای حُسن دل‌انگیز باغبان شده بود
بهار، با همه سرسبزی‌اش خزان شده بود

چهار دسته گُلش را به پنج تن بخشید
مقیمِ خاکِ درش، هفت آسمان شده بود

چه سربلند و سرافراز امتحان پس داد
برای عرض ادب، سخت امتحان شده بود

به عشق «شیر خدا» از یل دلاور خود
گذشت اگر چه در این راه نیمه‌جان شده بود

چه امتحان بزرگی! که در رثای حسین
-و نه به خاطر فرزند- روضه‌خوان شده بود

اگر چه پیر شد از داغِ بی‌امان، اما
به پشتوانهٔ زینب دلش جوان شده بود

فدای «اُمّ اَبیها» شدن علامت داشت
به این سبب قد «اُمّ البنین» کمان شده بود

• پنج شنبه
• 13
• تیر
• 1398
• ساعت
• 13:23
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

به آیهٔ فضل و ادب،ترجمهٔ نور و یقین
به چشم اهل معرفت،شرافت تو بی قرین
مادر عباسِ علی،یا حضرتِ امّ البنین
خونجگر غریب کربلا،گریه کنِ شهید علقمه
بر همه گفته اي به هر کجا،منم کنیز آل فاطمه
فدای قبر خاکی ات شود،هستیِ ما سینه زنان همه
سیّدتی امّ البنین...

همیشه بین روضه ها به شور و احساس تو ایم
سرشار از حلاوتِ عطر گل یاس تو ایم
اگر خدا کند قبول سائل عباس تو ایم
شکرِ خدا که در دلم بُوَد مَودّت عظیم اهل بیت
اُمید که به ما نظر کنند،به دیدهٔ کریم اهل بیت
مثل ابالفضل شما شویم،فداییِ حریم اهل بیت
سیدتی امّ البنین...

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 14:37
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

تو حامی قرآن یاور دین هستی
جلوه ای از کوثر امّ بنین هستی
عطرِ گل یاسی تو روحِ احساسی
عاشق ثارُالله مادر عبّاسی
امّ البنین مددی...

بانوی بیت نور به ناله و آوا
گفته ای عبّاسم فدای ثارُالله
دهد همان که،هست هر دلی پابَستَش
به روز عاشورا چشم و سر و دستش
امّ البنین مددی...

عبّاس من باید یار حسین باشد
به آل پیغمبر نور دوعین باشد
اگر نگردد او شهید عاشورا
من میشوم تا حشر شرمنده از زهرا
یا زهرا یا زهرا...

• یکشنبه
• 17
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:27
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

میان بارش بارانی از ستاره رسید
اگرچه مثنوی... اما چهارپاره رسید

چهار پارۀ تن، نه چهار پارۀ دل
چهار ماه شب بی‌کسی ولی کامل

چهار ابر به باران رسیده در ساحل
چهار رود به پایان رسیده، دریادل

چهار فصل طلایی ولی میان خزان
چهار بغض غم‌انگیز و مادری نگران

چهار مرتبه وقتی به غم دچار شوی
برای دشمن خود نیز گریه‌دار شوی

مدینه، حسرت دیرینۀ دو چشم ترش
چهار قبر غریب است باز در نظرش

چقدر خاطره مانده‌ست در مفاتیحش
و دانه‌ دانۀ اشکی که بوده تسبیحش

نشسته بود شب جمعه‌ای کنار بقیع
کمیل زمزمه می‌کرد در جوار بقیع

غروب، لحظۀ تنهایی‌اش دوباره رسید
غروب‌ها دل او خون‌تر است از خورشید

به غصه‌های جگرسوز می‌زند پهل

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:59
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

جز او بقیع زائر خلوت‌نشین نداشت
در کوچه‌باغ مرثیه‌ها خوشه‌چین نداشت
نجوای غمگنانۀ این مادر صبور
تأثیر، کمتر از نفس آتشین نداشت
جز چشم او که چشمهٔ احساس شد، کسی
یک آسمان ستاره به روی زمین نداشت
با آن‌که خفته بود به خون، باغ لاله‌اش
از شکوه کمترین اثری بر جبین نداشت
بعد از به دل نشاندن داغ چهار سرو
دلبستگی به واژهٔ ام‌البنین نداشت...
می‌گفت ای دلاور نستوه! ای رشید!
خورشید نیز صبر و رضا بیش از این نداشت
عباس من! که لالهٔ عباسی منی
ای کاش دل به داغ فراقت یقین نداشت
ای ساقی حرم که عطش تشنهٔ تو بود
ساقی به جز تو سلسلهٔ «یا و سین» نداشت
عباس من! شنیده‌ام افتاده‌ای از اسب
تاب تحمل تو مگر صدر زین نداشت

• جمعه
• 30
• آذر
• 1397
• ساعت
• 13:52
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در بين زن ها اعتبار ديگري داشت
ام الادب بود و وقار ديگري داشت

هرگز نيامد جاي زهرا را بگيرد
او در دل اين خانه كار ديگري داشت

خود را كنيز خانه ي زهرا لقب داد
اين خود برايش افتخار ديگري داشت

بر سينه ميزد سنگ عشق يك نفر را
در عاشقي اصلأ شعار ديگري داشت

او حا و سين و يا و نون را گريه ميكرد
با آنكه سر روي مزار ديگري داشت

باور ندارد دست عباس اش جدا شد
او از يل خود انتظار ديگري داشت

او از رباب داغ ديده معذرت خواست
از بسكه در اين غم شرار ديگري داشت

ام البنين ام البكا شد تا قيامت
چون گريه ي بي اختيار ديگري داشت

• چهارشنبه
• 17
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 11:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در حقيقت اولين آب آور عباس بود
خود به تنهائي تمام لشگر عباس بود

مهر او با كوثر و ساقي كوثر از ازل
شك نكردم لحظه اي در ساغر عباس بود

گر چه خود از هر جهت ام الفضائل بوده است
افتخار او همين بس مادر عباس بود

ذكر يازهرا مدد ذكر مدامش بوده است
نام او در رزم ذكر ديگر عباس بود

او فقط خود را كنيز خانه ي زهرا شمرد
پس ادب كرد و دوعالم نوكر عباس بود

جوري از داغ حسين و اصغرش مي سوخت كه
گوئيا او شاهد چشم تر عباس بود

روضه اي كه باورش هرگز نشد ام البنين
روضه ي پاشيدن فرق سر عباس بود

• چهارشنبه
• 17
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 11:20
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حاج محسن صافی ( فرزند آیت الله صافی گلپایگانی )

اینجا مزار فاطمه امّ البنین است
یا مادری غمدیده مدفون زمین است

کامّ ابوالفضل است اینجا خفته در خاک
او همسر مولا امیرالمؤمنین است

اینجا نهاده سر به خاک غربت و غم
مظلومه ای کز مرگ گلهایش غمین است

گلهای او را اشقیا پرپر نمودند
فرزند او فرزند زهرا را معین است

در دامنش پرورده سرداری چو عباس
آری چنین زن مادری شیر آفرین است

خون گریه کن ای زائر شهر مدینه
بنگر که اینجا با غمی افزون قرین است

همناله با امّ البنین خون جگر شو
کز بار محنت خسته و زار و حزین است

شد جان او آزرده از رنج زمانه
بر سینه اش چون لاله داغی آتشین است

خاک مدینه حرمت او را نگهدار

• سه شنبه
• 23
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 20:03
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

...تا در حریم امن ولا پا گذاشته‌ست
پا جای پای حضرت زهرا گذاشته‌ست

رنگ خدا بگیرد از او نور هر سحر
چادر نماز فاطمه را سر کند اگر

عطری شبیه یاس پراکنده می‌کند
مانند فاطمه به علی خنده می‌کند

ما که بیانمان به مقامش نمی‌رسد
حتی گمانمان به مقامش نمی‌رسد

تنها شنیده‌ایم که او همسر علی‌ست
یا بهتر اینکه فاطمۀ دیگر علی‌ست

آن لحظه‌های سمت خدا پرکشیدنش
از بچه‌های فاطمه، مادر شنیدنش

از لحظه‌های خاطره‌انگیز خلقت است
زیباترین تصور عشق از محبت است

ماه علی به نافله‌های شب است او
سنگ صبور درد دل زینب است او

از بس که نام فاطمه نزدش مقام داشت
خیلی زیاد پیش حسن احترام داشت

آمد کنیز حضرت حبل‌المتین شود
زهرا

• شنبه
• 1
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:20
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به خون دیده، تر کن آستین را
به یاد آور حدیث راستین را

ببار از آسمانِ دیده باران
اگر گل‌پوش می‌خواهی زمین را

بیا بر صخرۀ اندوه چون موج
بگیریم از سر ماتم جبین را

به دشت سینه چون تن‌پوش خورشید
بپوشیم اشک و آه آتشین را

بیا روشن کنیم ای دیده با اشک
چراغ خاطر امّ‌البنین را

همان بانو که حُسنش آفریده‌ست
به ذهن آفرینش آفرین را

بگیر ای عشق پرواز کلامی
که گویم آستانش را سلامی

چو شمعی در حریم خانه می‌سوخت
که از هُرمش پر پروانه می‌سوخت

چه داغی داشت در جان کز شرارش
دل هر عاقل و دیوانه می‌سوخت

ز حسرت از تنور سرخ آهش
در و دیوار هر کاشانه می‌سوخت

دل و جانش چو بغض سرخ خورشید
ز داغ ماتم جانانه می‌سوخت.

• شنبه
• 1
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:21
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بعد زهرا مرتضی را همسری و یاوری
آسمان عصمت و جود و سخا را اختری
حیدر افتاده از پا را تو احیا کرده ای
بارها گفتی کنیز دختر پیغمبری
آنچنان با بچه های فاطمه تا کرده ای
که ندارد با تو معنا واژه ی نا مادری
در ادب ضرب المثل گشتی چراکه دیده اند
مادر عباسی و ناز حسین را میخری
زینب آمد گفت ام بی بنین گشتی ولی
جامه ی جان در عزای دخت زهرا میدری

• یکشنبه
• 24
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 23:11
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گــل بــاغ وفـــا ؛ امّ البنين است
دواي درد مـــا ؛ امّ البنين است

خدا داند كه بعد ازمـرگ زهـرا(س)
انيـس مـرتضي(ع) ؛ امّ البنين است

اگـرچـه گـفت : بر زهـرا(س)كنيزم
به شيعه رهگشا ؛ امّ البنين است

به زينب بعد زهـرا(س) يارو غمخوار
انيس و همنوا ؛ امّ البنين است

شب تار حسن(ع)را همچو خورشيد
شده نــور و ضيا ؛ امّ البنين است

همان كه نيمه شب سيراب مي كرد
حسيـن(ع) تـشنه را ؛ امّ البنين است

كـسي كـه زاد فـرزنـدي چــوعبّاس
خــــداونـــد وفـــــا ؛ امّ البنين است

هـمـان مـادركه بـرعـبـّاس آمـوخت
فـقـط عشق و صفا ؛ امّ البنين است

بگفت اورا؛حمايت كن حسين(ع) را
بــه طــوفــان بــلا ؛ امّ البنين است

بگـفـت آنـكس پـسررا؛جان فـدا كن
بـه دشــت كـربــلا ؛ امّ البنين است

چـو بـگـذشـت از اباالفضلش بگفتم:
يــم جـود و ســـخا ؛ امّ البنين است

بود او (آذرين) ام اباالفضل
به هر دردي دوا ؛ ام البنين است

• جمعه
• 26
• دی
• 1399
• ساعت
• 11:02
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

قلم اندر پِی احساس باشد
که چون بر قافیه حساس باشد

حسینی آرمان‌وحق پرست است
نه شاید پیروِ خَناس باشد

برای سوره‌ی قرآن اَعُوذُ
بِ رَبِ الناس ،اِلاهِ الناس باشد

اگر عنوان شعر اُم البنین است
ولی شرحِ سخن از یاس باشد

به هر دم نام زهرا بر لب‌اش بود
عَفیف و طَیِب الاَنفاس باشد

بُوَد نام علی تیکه کلام‌اش
بیانش گوهر و الماس باشد

به دیوان‌ها نَگُنجد وصفِ حال‌اش
اگر هفت آسمان قرطاس باشد

بقدری منزلت دارد که با جاست
برایش از گُهرها گاس باشد(۱)

نه حورا هست و نه سارا ، چگونه
وُرا با نوکران مقیاس باشد

پسرهایش همه شیراند و بی‌باک
ابوالفضل اَشجعُ لِنّاس باشد
‌
به خِرمَن‌های عُمر دشمنا‌ن‌اش
ابوالفضل غیور‌اَش داس باشد

چه‌گویم از کمالات‌اش ،مقام‌اش
همین بَس مادر عباس باشد

(۱) گاس ینی تخت

• چهارشنبه
• 22
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 22:13
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بس رفیع است مقام ام بنین
گوهراست هرکلام ام بنین
همچوزهرا،به عاشقان علـــے
واجب است احتــرام ام بنین

تاعروس سرای حیدرشد
جانشین بتول اطهرشد
غمسرای علی صفا بگرفت
خانه اش رشک عرش داورشد

دم ِآن آستانه بنشست و
گفت دلدادهٔ تـولایم
درِاین خانه ڰــر قبول افتد
ازدل وجان ڪنیز زهرایم

بانوان مدینه؛میگــویم
من نه سودای سروری دارم
خادم کودکان زهــرایم
دردلم عشق حیدری دارم

همسربالیاقت مــولا
اُسوهٔ عفت و فداکاری
همچویک مادر از دل و جان کرد
ازبنات علی پرستـــــــــــــاری

چار هدیه به او خدا بخشید
یک مه و سه ستارهٔ رخشان
هرچهارهدیه رافدایی داد
دررهِ عشق حضرت جانان

ماندوآموخت او به اولادش
درس آزادگی و عزّت را
بس دمادم به گوش آنها خواند
پاســــــــداری از ولایت را

زان سبب بودتاقیامت ماند
سبزوآبادباغ احساسش
از مزایای لطف مادر بود
شهره شد دردوعالم عباسش

دم به دم بر بنین خود میداد
درس ایثار و استقامت را
پرورش دادتاکه بشناسنــد
راه آزادی و شهادت را

دربیان فضائلش این بس
که شده یاورِ علیّ وحید
بعدِقرنهاست کاین مهین بانو
شده الگوی مادران شهـــید

سرزد از دامنش مهی کَــز او
شدمسیر شرف چــراغانی
پیرو مکتب ابالفضلش
میشود"قاسم سلیمانی"...

• جمعه
• 29
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 11:34
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

می نویسم مدحتِ ام البنین
جان فدای صولتِ ام البنین

جملگی گوهر شناسان گشته اند
والهِ شخصیتِ ام البنین

شیعیان راهمچو زهرا واجب است
احترام و حرمتِ ام البنین

کرد خود را وقفِ غمهای علی
مانده ام در حیرتِ ام البنین

عاشقان سوگند به امّ الکتاب
حیدری شد غیرتِ ام البنین

بی گمان هر لحظه عاشورا بپاست
در حریم خلوتِ ام البنین

وارد این بزمِ لاهوتی شود
هر که دارد دعوتِ ام البنین

آری آری جام چشمان حسین
بود تنها جنتِ ام البنین

درسِ استحکام می آموختند
کوه ها در خدمتِ ام البنین

سرفرازی را تماشا کرده اند
سروها در قامتِ ام البنین

حک شده بر قبرِ فرزندانِ او :
"معجزاتِ" حضرت ام البنین

• سه شنبه
• 24
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 16:30
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

خاتَم شاهان کجاگردد عزیزا هَر خَزَف
گُل زِگُل میروید آری ،ازعَلف رویَد عَلف

روزگار حاشا که بیند یک اَباالفضلی دِگر
چون بآن گوهَر نشاید مادری گردد صَدف

این پسر را مادری باید که ذاتاً جوهَر است
او بُوَد اُمُّ البَنین ، اُمُّ الوَفا ، اُمُّ الشَّرف

بانوی دارُالولایت ، یاور یَعسوبِ دین
مادر کانِ مُروَّت ، همسر شاه نجف

مرتضی از انتخاب او برای همسری
بهر عاشورای نور دیده اش دارد هَدف

ماه آل هاشمی را او به دامَن پَرورد
تا بشمس کربلا باشد مُریدی جان بِکَف

(نادرا) هُشیار باش و قَدرِ نعمت را بدان
رویگردان وِلایت می شود عمرش تَلف

• جمعه
• 11
• تیر
• 1400
• ساعت
• 18:21
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

دومین فاطمۂ خانۂ دلبر بودی
دومین همسر دلسوز به حیدر بودی
دومین مادر زینب به عالم بودی
هم دم و هم نفس ویار به صفدر بودی
دومین شیر زن خانۂ سردار حنین
مادر حضرت عباس دلاور بودی
فاطمه بودی و خود ام بنین نام شدی
تو به طفلان علی هم دم و مادر بودی
خدمت حضرت حیدر مباهات تو بود
گریه کن بر پسر ساقی کوثر بودی
خادم و همسر و هم دوش یل خیبریان
به نسب در خور مظلوم امامان بودی
عمر تو شد به فدای علی و آ ل علی
بر ابوفاضل ما ،مادر و دلبر بودی
اینکه عباس علمدار وفا داری شد
صاحب حلم و وفا بر قمرت تو بودی
همچو پروانه پرت سوخت تو با عشق علی
آنکه چون شمع بشد آ ب تو مادر بودی
جای تو فاطمه آ مد به سر گل پسرت
گوئیا کرب و بلا بر سر او تو بودی
چه بگویم ز جلال و جبروتت زیرا
سینه چاک غم زهرا و علی تو بودی
لطف تو بر پسران و گل پاک زهرا
مادر و همسر و غم خوار شهیدان بودی
سایه مهر تو بر عالم و آ دم جاریست
نوکری من ساقی ز انوار تو مادر بودی

• پنج شنبه
• 22
• تیر
• 1402
• ساعت
• 18:39
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

در دفتر عشق کز سخن سرشار است
هر چند، قصیده و غزل بسیار است
از امّ بنین چهارگل پرپر شد
این ناب‌ترین رباعی ایثار است

• جمعه
• 30
• آذر
• 1397
• ساعت
• 14:03
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

رو كرد به يك باره هنرهاي خودش را
پوشاند رخ اهل نظرهاي خودش را

با ديدن و با بودن آن لوءلوء و مرجان
برجسته نمي ديد اثرهاي خودش را

گرداند به دور سر خورشيد از اول
با عشق تمامي قمرهاي خودش را

او وقف عزيزان دل فاطمه كرده است
از لحظه ي ميلاد ثمرهاي خودش را

اول ادب آموخت به آن ها و سپس رزم
با عشق درآميخت سپرهاي خودش را

در روضه فقط ذكر حسين گفت و نمي برد
بانوي ادب نام پسرهاي خودش را

سوز جگرش خرج حسين ابن علي شد
انگار نه انگار جگرهاي خودش را

• چهارشنبه
• 17
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 11:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در روضه فقط ذكر حسين گفت و نمي برد
بانوي ادب نام پسرهاي خودش را

سوز جگرش خرج حسين ابن علي شد
انگار نه انگار جگرهاي خودش را

• چهارشنبه
• 17
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 11:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هرگز نيامد جاي زهرا را بگيرد
او در دل اين خانه كار ديگري داشت

خود را كنيز خانه ي زهرا لقب داد
اين خود برايش افتخار ديگري داشت

• چهارشنبه
• 17
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 11:20
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چه گام استواري در دفاع از اصل دين داري
به راهي كه در آن هستي بدون شك يقين داري

تو هم ام الادب هستي و هم ام البنين هستي
ارادت هاي ديرين بر اميرالمومنين داري

هنر داري جگر داري قمر داري پسر داري
تو آن ماهي كه داماني به حق ماه آفرين داري

خودت را از زماني كه كنيز فاطمه خواندي
عزيز زينبش گشتي مقامي اينچنين داري

به دستت پرورش دادي علمداري بدون دست
يقين دارم كه تو دست خدا در آستين داري

براي هر حروف حا و سين و يا و نون خاتون
چهار عاشق به مانند ركاب آن نگين داري

مزارت عرش اعلا شد زيارتگاه سقا شد
اگر چه مرقدي از خاك روي اين زمين داری

• سه شنبه
• 23
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 20:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور