◾سالگرد وفات محدث‌اهلبیت
◾حضرت عبدالعظیم‌تسلیت باد
ای بارگاه قربت تو دارالامان من
صحن‌وسرای‌سبزتو باغ‌وجنان‌من
تادرحریم این‌حرمت‌معتکف‌شدم
گویاشدازعنایت ولطفت بیان من
در غمت شهر ری به شور و در زمزمه
شده صاحب عزایت پسر فاطمه
دل به تاب و تب است روز شیعه شب است
وامصیبت
زنده زنده عدو جسم تو در خاک کرد
کی ولی از سنان جسم تو صد چاک کرد
سینه ها پر ز آه از غم قتلگاه
وامصیبت
*****
شائق
ای آنکه زیباتر ز پرواز نسیمی
باخاکِ زیرِ پای خود هستی صمیمی
مثل حسن تفسیر ذکر ِ «یاکریمی»
مشهور در عالم به شاه عبدالعظیمی
بوی حسن می آید از صحن وسرایت
تعظیم دارد سبزیِ گلدسته هایت
با چشم هایِ خود گره وامی کنی تو
می آیی و در عشق ، غوغا می کنی تو
با مقدمت این چشمه ، دریا می کنی تو
«ری» را حسینیة زهرا می کنی تو
ما تاقیامت خاک بوسِ این حریمیم
مدیونِ احسان ِ تو آقایِ کریمیم
عبدالعظیمی عاشقِ پروردگاری
بر آستانِ قربِ حق سر میگزاری
این جمله بس باشد ز اوصافِ تو آری
«تو مُهرِ تأیید از امامِ خویش داری»
از بسکه زیبا عهد با دلدار بستی
الحق زیارانِ امامِ هادی هستی
مارا تو از دستان غم آزاد
شب زیارتی اباعبدالله الحسین
هرروزوشب به اشک وبه آه وبه شوروشین
من محو کربلا شدم و شاه عالمین
شبهای جمعه در حرم سید الکریم
فریاد میزنم که شدم زائر حسین
مـرا بـا اشکْ، الفـت از قدیم است
که مرغ دل به صحن غم، مقیم است
محبـّیـن، خـونْ، زِ ابـرِ دیـده بـاریـد
عزای (حمزه) و (عبدالعظیم) است
السّلام ای شهرۀ جود و کرم، ابن الکریم
السّلام ای اهل ری را محترم، عبدالعظیم
یا حضرت عبدالعظیم ..
در جلالُ در شکوه و مرتبت هستی عظیم
خود کریمی و کرم را میدهی درس ای کریم
من چه گویم حضرتِ هادی تو را کرده خطاب
تو عزیزِ اهل بیتی وارثِ ختمی مآب
یا حضرت عبدالعظیم ..
مضجع نورانیت آرام جانِ ما همه
در شب جمعه شود زائر تو را یک فاطمه
نینوایت شهر ری، صحن و سرایت کربلا
مجتبی را مظهری، دارالشّفایت با صفا
یا حضرت عبدالعظیم ..
جانِ ما و جان کلّ ماسوا قربانِ تو
کاش میگشتم شبِ جمعه منم دربان تو
هر زمانی که دلم تنگِ غروب کربلاست
صحنِ زیبای تو آیم چونکه اینجا نینواست
یا حضرت عبدالعظیم ..
در عزای تو تمام شهر ری در ماتم است
قلب کلّ عاشقانت، زین مصیبت در غم است
ای ابوالقاسم لقب ای حضرتِ ابن الکریم
ای نسب از مجتبی،ای حضرت عبدالعظیم
تو حَرمت حالِ... من خدائیه
دوباره این نوکر کربلائیه
اللهم ارزقناکرب و بلا
کرب و بلا کرب و بلا
سایه سارِ کرم
افتاده رو سرم
خدا رو شکر که رسیده باز پاهام به حرم
وقتی کرب و بلا
خونَه مِه... پدرم....
حیدرِ کرّاره و .... فاطمهَ ست مادرم
الهی به حقِّ حیدر
الهی به حقِّ ارباب
الهی به حقِّ مادر
بیا سینه زنو دریاب
اِغفرلی یاالله بِ حقِّ ثارالله۴
ولایتِ... مولا اعتبارمه
نوکریِ... شما افتخارمه
تو علّتِ عزّتِ وطنی
عشقِ منی عشقِ منی
این محاله گدا
جای دیگه بره
مُهرِ کربلا تویِ.... نامه یِ زائره
بانگاه ِ شما
سلطانم حاضره
رضایت نامه بده گدا مسافره
تویِ کربلای تهران
می رسه حواله یِ طوس
ان شاءَالله شبِ جمعه
نوکرا میان به پابوس
تو برای منی من برای توام
به همه گفتم حسین من گدای توام
اومدم حرمت پرچم کرمت
سایه انداخت رو سرم آشِنای توام
الهی....
اغفرلی...
نواده یِ کریمی و خصلتِ تو کرامت است
حریمِ تو کرب و بلا آرزویت شهادت است
مدحِ تو کارِ ولی و مرثیه اَت شجاعت است
حکمِ تو امضا شده با حکمت چارْ دولت است
من درِ خانه ات شدم غلام... شکر می کنم
در حرم تو می کنم سلام... شکر می کنم
سلام بر سُلاله یِ مادرِ آئینه و آب
به قبله گاهِ شهرری به پسرِ ابوتراب
به جلوه های حسن و به ردِّ پایِ انقلاب
به پرچمِ مسلمیه به روضه یِ طفلِ رباب
سلام بر نواده یِ کرب و بلاییِ حسن
به یک هزار و نهصد و پنجاه زخم‌ِ یک بدن
کرب و بلا بدونِ قتلگاه می شود مگر؟!
بی روضه های تشنگیِ شاه می شود مگر؟!
بدونِ شعله های خیمه... آه... می شود مگر؟!
سیلی نخورده صورتی سیاه می شود مگر؟!
کرب و بلا حماسه یِ خون و غم و غبار بود
سیلی زدن به دخترِ سه ساله افتخار بود
با آتش و کنایه ها به این حرم آمده اند
به نازدانه های شاهِ تشنه سیلی زده اند
همسفرانِ اهلِ دل.... اهلِ مِی و میکده اند
اهلِ مِی و مستی و بددهانی و عربده اند
نمی شود به دست و پا زدن رسید و دَم نزد
مگر کسی که دَم نزد... طعنه بر این حرم نزد
هر که شنید و دید و دم نزد بدان خراب کرد
زخم زبان زد و حریمِ عشق را عذاب کرد
سیلی و تازیانه خرجِ تن انقلاب کرد
در مجلسِ حرامیان تَعارفِ شراب کرد
عاقبتِ دم نزدن واژه یِ بی حیایی است
منتظرِ یابن الحسن هر دلِ کربلایی است
پامو که تو صحن تو می ذارم
دلم خوشه زائر دلدارم
دلم خوشه که پای این پرچم
تو خیمه یِ شاه و علمدارم
ندیمِ این حریمَم من
غلام کوی عبدالعظیمَم من
سلام الله سلام الله
سلامٌ علی ساکن کربلا ۴
هرشب جمعه تو حریم تو
شمیم سیبِ سُرخو حس کردم
دستِ خالی میام و می دونم
محاله دستِ خالی برگردم
سرِ خوانِ کریمَم من
غلام کوی عبدالعظیمَم من
سلام الله......
بنداول
یا اِبنُ الکریم(ع) اِبنُ الرحیم
یاحضرت عبدالعَظیم (ع)
حرم توچه باصفاست
گنبدتو فوق سماست
ثواب زائرات مثل
زائرای کرببلاست
تومظهر ایمانی
توقبله ی تهرانی
برای ما مثل
شاه خراسانی
یا ابن الکریم (ع) شاه رحیم
سلطان ما عبدالعظیم (ع)
________________________
بنددوم
ای دارالشفا شاه وفا
فرزندپاک مجتبی (ع)
بفدای اون حرمت
خادمای محترمت
کربلامو توامضا کن
قربون جود وکرمت
مابنده تو آقایی
ماقطره تودریایی
ای ماه شبهای ری
سلاله ی زهرایی
یا ابن الکریم شاه رحیم
ای شاه من عبدالعظیم (ع
بنداول
قبله ی شهر مایی
توسیدالکریمی
تو خورشید شهرری آقا
شاهم عبدالعظیمی
پور امام مجتبی(ع)
امید کل سائلا
فخر همه تهرونیا
سلاله ی زهرایی
آقای شهرمایی
ابن الکریم ای آقام
عبدالعظیم ای آقام
بنددوم
جانم به حرم تو
جانم به مرقد تو
جانم به صحن و سرات آقا
بح بح به گنبد تو
جانم به اون گلدسته هات
به اون حریم باصفات
جانم به گنبد طلات
بی مِثلُ بی همتایی
کرببلای مایی
ابن الکریم ای آقام
عبدالعظیم ای آقام
تو حرمت میشینم
ولی دلم حزینه
که نداره حرم و گنبد
جدت توی مدینه
خیلی دلم رو کرده خون
مزاره بی نام ونشون
نداره حتی سایه بون
میگم با سوز وسازم
حرم براش میسازم
حسن آقام ای آقام
ای آنکه زیباتر ز پرواز نسیمی
باخاکِ زیرِ پای خود هستی صمیمی
مثل حسن تفسیر ذکر ِ «یاکریمی»
مشهور در عالم به شاه عبدالعظیمی
بوی حسن می آید از صحن وسرایت
تعظیم دارد سبزیِ گلدسته هایت
با چشم هایِ خود گره وامی کنی تو
می آیی و در عشق ، غوغا می کنی تو
با مقدمت این چشمه ، دریا می کنی تو
«ری» را حسینیة زهرا می کنی تو
ما تاقیامت خاک بوسِ این حریمیم
مدیونِ احسان ِ تو آقایِ کریمیم
عبدالعظیمی عاشقِ پروردگاری
بر آستانِ قربِ حق سر میگزاری
این جمله بس باشد ز اوصافِ تو آری
«تو مُهرِ تأیید از امامِ خویش داری»
از بسکه زیبا عهد با دلدار بستی
الحق زیارانِ امامِ هادی هستی
مارا تو از دستان غم آزاد کردی
از خاک نفرین گشتة ما یاد کردی
در خاک ِ ری کرببلا ایجاد کردی
این سرزمین را تو حسین آباد کردی
بی شک تورا زهرا فرستاده به ایران
مدیون تو هستیم وآقای خراسان
خیلی در این وادی کنارت گریه کردیم
با نوکران بی قرارت گریه کردیم
هر مسلمیه در جوارت گریه کردیم
سینه زنان دورِ مزارت گریه کردیم
شاید تسلایِ دل مادر نماییم
شاید که از شرمندگی ها در بیاییم
صحن وسرای تو دیارِ گریه کن هاست
هرگوشه از صحنت مزارِ گریه کن هاست
صحنت شبِ جمعه قرارِ گریه کن هاست
چون مادری در انتظارِ گریه کن هاست
داده و سرگشته ایم الحمدلله
مایارِ مادر گشته ایم الحمدلله
با یک سلام از کویِ تو پرباز کردیم
تاگوشة صحنِ حسین پرواز کردیم
سیر و سلوکِ عاشقی آغاز کردیم
مانند فطرس بر ملائک ناز کردیم
راه رسیدن تا خدا تنها حسین است
زیباترین ذکر لبِ زهرا حسین است
شبهایِ جمعه گریه آب و رنگ دارد
پیراهنی که جا صدها چنگ دارد
مادر شکایت ها زروز جنگ دارد
گوید چرا رویِ تو جای سنگ دارد
گوید مرا با روضه هایت پیر کردی
مثل خودم زیرِ لگدها گیر کردی
مانند من ترکیب ِ ابرویت بهم ریخت
باهر تکان ضربه گیسویت بهم ریخت
خوردی زمین ووضع پهلویت بهم ریخت
آتش گرفتی حالت رویت بهم ریخت
خیلی شبیه مادرت زهرا شدی تو
آشفته گیسو زیرِ دست وپا شدی تو
بر نیزه ها و نیزه دارِ پست لعنت
بر آنکه راهِ حنجرت را بست لعنت
بر خیزران وتشت و قومی مست لعنت
بر آنکه دندان تورا بشکست لعنت
با هر تکان خیزران زینب زمین خورد
از تشت و افتاد وسرت بالب زمین خورد
بند اول:
یا باسط النِعَم ، یا سیدالکریم
هستم غلامِ تو ، عمری من ازقدیم
هروقتیکه میشم ، دلتنگ کربلا
میام به هر طریق ، تا حرمت آقا
فرموده اند امامِ هادی
هرکس زیارتِ شما میره
اونقدر فضیلتش زیاده که
با پای دل تا کربلا میره
یاسیدالکریم
بند دوم:
عالی مقام حکیم ، مثلِ حسن کریم
هستم کبوتری ، توصحنتون مقیم
می دونی که آقا ، مرهمیه برام
هروقت میفته به ، گنبدِ تو نگام
سلطان ری‌وکلِ ایران
دردایِ این دل و دوا بده
ازسفره خونه ی کرامتت
مزد گدات و کربلا بده
یاسیدالکریم
وقتی که خسته میشم از جور زمانه
پناه من حریم سیدالکریمه
قرار من شبای جمعه با رفیقام
حرم شاه عبدالعظیمه
هر وقت که میام کنار مرقد تو
انگاری رها میشم از کنج قفس
آغاز محرم ما هیئتی ها
حرم تو مسلمیه اس
یا سید الکریم پرِ دردیم و تو دوا
یا سیدالکریم نظری کن به حال ما
(یا سیدالکریم برسون ما رو کربلا)
گفته امام هادی که زیارت تو
مثل زیارت حسین عزیز زهراست
با این حساب درسته که بگیم حریمت
شعبه ای از حرم کربلاست
برا محرم خیلی دلشوره داریم
خیلی بیقراریم و خیلی پریشون
آقا جان حاجت ما فقط همینه
به محرم ما رو برسون
یا سید الکریم دل ما با تو شد عجین
یا سید الکریم تب و تاب دل و ببین
(یا سیدالکریم برسون ما رو اربعین)
*** سبک شب های جمعه ***
پر می زند این دلم تا حریمت
دل بسته ام من به دست کریمت
روزی مو از تو می گیرم به قرآن
بحر کرامت، چو جدت حسن جان
من دوامو می خوام از توآقا
حاجتامو می خوام از توآقا
کربلامو می خوام از توآقا
(سیدی سیدی یابن الزهرا)۳
من عاشق تو می مونم همیشه
از تو جدایی نمی شه نمی شه
آقا می دونی یه عمره گداتم
شب های جمعه توی کربلاتم
من گدای تو هستم به والله
دل به زلف تو بستم به والله
خالیه هر دودستم به والله
(سیدی سیدی یابن الزهرا)۳
کریم مدینه ، مولا تسلیت
جان داده فرزندت در خاک غربت
شد ری عزادار بر ابن کریم
صلی الله علیک یا عبدالعظیم
با اشک شیعیان شد غسل و کفن
شهر ری گرید بر آن دور از وطن
شیعه نوحه خوان زین داغ عظیم
صلی الله علیک یا عبدالعظیم
اجر زیارت سبط مجتبی
کمن زار الحسین بکربلا
شد آستانش جنت النعیم
صلی الله علیک یا عبدالعظیم
◾یا سیدالکریم
ز دستهای کریمانه‌ات کرم ریزد
کرامت از در و دیوار این حرم ریزد
امامزاده‌ای و سید الکریمی تو
کرم نمودی و لطف تو بر سرم ریزد
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza
◾نوحه وفات سیدالکریم(ع)
◾بنداول
دخیل سیدالکریم
زائرم زائر زائرم
آلوده دامنم نما
طاهرم طاهرم طاهرم
حاجت دل شده در اینجا تا روا
زائر شما شد زائر کربلا
من خانه‌زاده از قدیمم
ریزه خور عبدالعظیمم(۲)
◾بنددوم
منکه مجاور این
حریمم حریمم حریمم
مهمان بر سفره‌ی
کریمم کریمم کریمم
افتخارم بود گدای این درم
همیشه سایه‌ی لطف او بر سرم
من خانه‌زاده از قدیمم
ریزه خور عبدالعظیمم(۲)
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza
نوحه وفات حصرت عبدالعظیم وشهادت حمزه سیدالشهدا
روز عزای سیدالکریم است واویلا واویلا
پیکر پاک او به ری مقیم است، واویلا، واویلا
واویلتا واویلتا واویلا واویلا، واویلا2
_______________________________
روحش غریبانه زتن جدا شد، واویلا واویلا
به راه دین مصطفی فدا شد، واویلا، واویلا
واویلتا....
_____________________________
مثال جد خود حسن غریب است، واویلا واویلا
دفن غریبانه براو نصیب است، واویلا واویلا
واویلتا...
_______________________________
زهرا سرش گرفته روی دامان، واویلا واویلا
به یاد مجتبی بود پریشان، واویلا واویلا
واویلتا...
_______________________________
شیعه ی مرتضی شده سوگوار، واویلا واویلا
ری شده غرق ماتم وعزادار، واویلا واویلا
واویلتا....
_______________________________
حمزه شده شهید راه قرآن، واویلا واویلا
پیغمبر ما شده دیده گریان، واویلا واویلا
واویلتا...
______________________________
عریان شده پیکر او به میدان، واویلا واویلا
شد ارباًاربا سید شهیدان، واویلا واویلا
واویلتا...
______________________________
مدینه نوحه خوان شده برایش، واویلا واویلا
دل علی خون شده در عزای، واویلا واویلا
شعر:اسماعیل تقوایی
◾در مدح منقبت
◾حضرت عبدالعظیم(ع)
◾بنداول
حرمت قبله‌گاه اهل ولاست
گویم اینجا زمین کرببلاست
ای ز نسل کریم آل عبا
نای‌نی‌درغمت‌به‌شورونواست
رو به سوی حرم کنم هر شب
چونکه کرببلای من اینجاست
زائر چار حجت معصوم
مقتدایت تمام آل کساست
عبدصالح شدی توعبدعظیم
هرکه شد خادم درت آقاست
هادی دین به شان تو فرمود
تو ولی‌اله خدای ودود
◾بنددوم
سالها من مجاور حرمم
دور از هرچه غصه‌ها و غمم
ای تو ثابت قدم به راه خدا
من در این راه با تو همقدمم
در پناه تو بودم و هستم
با وجود تو صاحب کرمم
مادرم نذر تو نموده مرا
من گرفتار نذری حرمم
تو مسیحا و من مریض توام
منکه محتاج تو مسیح دمم
سائل کویت از قدیمم من
مات و مبهوت تو کریمم من
◾بندسوم
ما دراین‌شهرباتو مشهوریم
در شب تار با تو پرنوریم
تو کلیم خدایی و ما هم
در حریم تو صاحب طوریم
روز محشر یقین من این است
تو شفیعی و با تو محشوریم
تو سلیمان این دیاری.... ما
در کنار حریم تو موریم
نغمه خوان تو در شب جمعه
با حجاز و عراقی و شوریم
از کرامت کرم کنی هر دم
من بدور سر تو میگردم
◾بندچهارم
بهر تو روضه در حرم خوانم
تا که آید کنون به لب جانم
روضه‌ی قبر بی ضریح وچراغ
زین مصیبات دیده گریانم
قبرها زیر تابش خورشید
تا فلک می رساند افغانم
از کجا من شروع کنم روضه
تو کمک کن مرا.... نمیدانم
روضه‌ی کوچه روضه‌ی تابوت
من پریشان شدم من حیرانم
تیرباران شد از جفای عدو
دیگر از پیکرش سخن تو مگو
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza
◾در منقبت مولانا
حضرت عبدالعظیم(ع)
بنداول
حرمت کربلای دلها شد
در کنار تو عشق معنا شد
تو کریم همه شدی آقا
از مقامت کرامت انشا شد
تو ز نسل کریم آل‌الله
هر گدا از نگاهت احیا شد
حسنی هستی و حسینی خو
در حریم تو روضه برپا شد
تو وکیل امام معصومی
هر در بسته با شما وا شد
ای کلام تو علم القرآن
حرمت کربلاست در ایران
◾بنددوم
همه‌ی اسم اعظمم با توست
روزی هر محرمم با توست
کن عطا اشک روضه هایم را
گریه و اشک و ماتمم با توست
بارش رحمت خدای جلیل
بارش اشک نم‌نمم با توست
سعی بین صفا و مروه تویی
اشک جاری زمزمم با توست
حسناتم اگر کم است ببخش
هم‌زیاد و هم‌این‌کمم‌باتوست
خاک پایت نهاده‌ام بر سر
دستگیرم شوی تو در محشر
◾بندسوم
ای ولی نعمت اهالی ری
من قدم میزنم حوالی ری
حرمت قبله‌ی امان من است
رازق روز و ماه و سالی ری
سبزپوشی و سید حسنی
تو بزرگی تو شاه و والی ری
تو نبودی اگر در این کشور
بی وجودتت همیشه خالی ری
بین خوف و رجا تو را جویم
تو جلالی تو خود جمالی ری
یافتم از تو من معالم دین
با تو من گشته‌ام ز اهل یقین
◾بندچهارم
شب جمعه است بوی سیب آید
ناله‌ی مادری غریب آید
من و شبهای جمعه و حرمت
یادم از نامه‌ی حبیب آید
متن نامه من‌الغریب....نوشت
همچو آتش که پرلهیب آید
کاش میشد که قسمتم گردد
چون حبیب نامه‌ایی نصیب آید
هرکه ساکت نشست ضرر کرده
درد هجران کشی طبیب آید
(درد خواهم دوا نمیخواهم)
از تو جز کربلا نمیخواهم
◾بندپنجم
نوکرم نوکر و غلام شما
آشنا گشته‌ام به نام شما
مستم و مستیم زیاده شده
داده حق جرعه‌‌ای ز جام شما
میرسد هر زمان به گوش دلم
حضرت عشق تا پیام شما
با قیام و قعود در حرمت
داده‌ام دم به دم سلام شما
ای تو ابن‌الکرم گدا آمد
چون کبوتر مقیم بام شما
جرعه‌نوشیم و دیده مست شماست
روزی ما همه به دست شماست
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza
دل ما غرق اندوهی الیم است
که روز فوت آقایی کریم است
تمام شهر ری باشد سیه پوش
عزای حضرت عبدالعظیم است
◾نوحه سینه زنی
◾وفات حضرت عبدالعظیم(ع)
◾بنداول
در عزای کریمی شور ماتم به پا شد
شهرری زین مصیبت همچو کرببلا شد
در دلم شور ماتم
گشته همچون محرم(۲)
وامصیبت از این غم(۳)
◾بنددوم
زاده‌ی مجتبی در شهرری تا مقیم است
کار ما سائلان شهرری با کریم است
گر چه در شور و شینیم
زائران حسینیم(۲)
وامصیبت از این غم(۳)
◾بندسوم
شاهِ عبدالعظیم و زاده‌ی با کرامت
کرده بر ما ز احسان از کرامت عنایت
ما که در این حریمیم
در سحر چون نسیمیم(۲)
وامصیبت از این غم(۳)
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza
سيدالكريمی و / در خونه ی شما برو بياس
برا ما ، جامونده ها / شب جمعه حرمت كرببلاس
(زائرم من - زائر حرمت
تشنه ام من - تشنه كرمت) 2
تو نوه امام مجتبايی // روضه دار مسلميه هايی 2
من غلام ، زاده و تو / خون اهل بيته توو رگات آقا
ارثِ تو ، كرامته / من فدای بچه های مجتبی
(حسنی ام - افتخار منه
كار و بارم - با امام حسنه) 2
اعتبار شهر ری تو هستی // ممنونم كه در به روم نبستی 2
#حضرت_حمزه_سيدالشهدا عليه السلام
يه تنه ، سپاهه و / هم دلاور و امير لشگره
اون كه زد ، به معركه / با شجاعت، عموی پيمبره
(بی نظيره - پهلوون و يله
زور بازوش - ضرب المثله) 2
فرمانده لشگر خدايی // تو امير جمع شهدايی 2
