سرچشمۀ فیض کردگار آمده است
در هودجی از قدر و وقار آمده است
وقتی که شکفت غنچۀ باغ حسین
گفتند به گلها که بهـار آمده است
شاعر : استاد سید هاشم وفایی
#سرود
#میلاد_امام_سجاد_ع
شب عشــــقـــه شــب مــهتابــــه
شبی کــــه دلا همــــه بی تابــــه
دیگه دل تو دل عالم نیست
آخــــه جشــــن پسره اربـــابــــه
پیچیده هرجا، زمین تا بالا
چه قد خالیه امشب جای بی بی زهرا
رسیه بندونه، تموم خونه
داره زیر لبش خَمسِ عَشر میخونه
*(اقام یا سجاد اقام یا سجاد
مدد حضرت زین العابدین یا سجاد)
تــــو دلم مهــــرت افتـــاد آقا
همه دنیا به تو دل داد آقا
میرسه صاحب و میسازه
تو بقیع پنجره فــــولاد آقا
نگاهش دریاس، عزیز دلهاس
چه زیبا میشه تا میره رو دوش عباس
آره می ارزه، برا یه لحظه
بخونیم تو بقیع دعای ابوحمزه
*(اقام یا سجاد اقام یا سجاد
مدد حضرت زین العابدین یا
شب عشـقـه شب مـهتابـه
شبی کــه دلا همـه بی تابه
دیگه دل تو دل عالم نیست
آخـه جشـن پسره اربـابــه
پیچیده هرجا، زمین تا بالا
چه قد خالیه امشب جای بی بی زهرا
ریسه بندونه، تموم خونه
داره زیر لبش خَمسِ عَشر میخونه
*(آقام یا سجاد آقام یا سجاد
مدد حضرت زین العابدین یا سجاد)
تـو دلم مهـرت افتـاد آقا
همه دنیا به تو دل داد آقا
میرسه صاحب و میسازه
تو بقیع پنجره فــولاد آقا
نگاهش دریاس، عزیز دلهاس
چه زیبا میشه تا میره رو دوش عباس
آره می ارزه، برا یه لحظه
بخونیم تو بقیع دعای ابوحمزه
*(آقام یا سجاد آقام یا سجاد
مدد حضرت زین العابدین یا سجاد)
از حصـــارِ غصــــه ها آزادم
دلمو تـــا دسـت دلبــر دادم
ب
بند اول
دلبرم زین العابدینه
ساغرم زین العابدینه
رهبرم زین العابدینه
سرورم زین العابدینه
با نگاهه کرمش،عاقبت به خیرم
من به زیر پرچمش،عاقبت به خیرم
با توسله بهش،عاقبت به خیرم
اگه باشم آدمش،عاقبت به خیرم
ای گهر نایاب
سلاله ی ارباب
گدای تو هستم
گداتونو دریاب
(یاعلی بن الحسین)
بند دوم
هستی ام زین العابدینه
مستی ام زین العابدینه
شاهه من زین العابدینه
بت شکن زین العابدینه
دل یوسف اسیره،خال رو لباشه
اونی که دل میبره،برق اون چشاشه
عمه میگه که چقدر،شبیه باباشه
جبرئیل دخیل اون،چشمونه سیاشه
ای گهر نایاب
شهزاده ی ارباب
گدای تو هستم
گداتونو دریاب
(یاعلی بن الحسین)
بند سوم
حبیبم زین العابدینه
طبیب
بند اول
نویده عشق
اومده تا که بشه امیده عشق
سمت قبرشه که پر کشیده عشق
پیش عشقشه که ناامیده عشق
ایرونیه
گل شهربانو یار جونیه
شب عشق و شب مهربونیه
خونه ی اربابمون مهمونیه
اومد،پسر دومه شاه عالمین
اومد،به حسین بن علی نور دو عین
اومد،علیِ اوسط،علی بن الحسین
اومد،تاج روی سر پادشاه دین
اومد،صاحب خطابه های آتشین
اومد،صنم فاطمه زین العابدین
(سجاد،گل زهرا مددی،سجاد)
بند دوم
نور جلی
چهارمین عشقه و بر همه ولی
شده عالمی به نورش منجلی
یا علی بن الحسین بن علی
شمس هدا
چهارمین حجت درگاه خدا
صاحبه صحیفه و روح دعا
با دعاهاش به دلا میده جلا
اومد،گل گلزار علی مرتضی
اومد،امام دوم دشت کربلا
اومد،قائم قیام
آمد از راه ...امامِ دگری مثلِ علی
سر زد از خاک دوباره شجری مثلِ علی
خانه ی حضرت ارباب شده رشگِ جنان
نور بارید ز رویِ قمری مثلِ علی
در مدینه ست ولی کعبه طوافش بکند
پُر شده گوشِ جهان از خبری مثلِ علی
(وارثِ چارمِ پیغمبرِ اسلام رسید)
(نایبِ شیرخدا بود سرانجام رسید)
آبرو یافت دوباره گل گلزارِ حسین
رونق آمد به سراپرده ی بازارِ حسین
بانویِ مُلکِ عجم.. مادرِ با نام و نشان
شده دلباخته و حافظِ اسرارِ حسین
زینتِ سجده و سجّاده رسيده ز افق
تا شود آینه دارِ گل رخسارِ حسین
(سر زد از خانه ی اربابِ وفا.. نورِ جلی)
(آمده چونکه علی ابن الحسین ابن علی)
آمده آنکه چنان شیرخدا بت شکن است
مرد جنگی ست و آماده ی ه
بند۱
از هرچی بگذریم توی عالم حسینو عشقه
از هرچی بگذریم ارباب عالمینو عشقه
از هر چی بگذریم این دل زیر دینو عشقه
تو هستی چشم امید تموم دنیا
تو هستی چش روشنیه علی وزهرا
تو هستی چشم وچراغ دل نوکرها
مصباح الهدی تویی و کشتی نجات
رویای بهشتمه زیرِ چترِ نگات
توو مرداب زندگی تویی آب حیات
لبیک یا اباعبدالله
بند۲
یا اباالفضل میگم میزنم دل به دریا امشب
یا ابالفضل میگم مِی خونه میشه برپا امشب
یا ابالفضل میگم داره حالم تماشا امشب
یا عباس من فقیرم و تو هستی آقا
یا عباس تشنه لبمو تو هستی سقا
یا عباس من کویرمو تو هستی دریا
توی سختیا تویی پناه و تکیه گام
یاابالفضل شده برای من تکیه کلام
من نوکر میمونم و
امشب دوباره شهر مدینه چو جنت است
غم رفته از وجود همه وقت رحمت است
از بهر دین حق در ثمین رسید
درخانه ی حسین یک مه جبین رسید
نور دو دیده ی اهل یقین رسید
مولا علی مدد (۴)
امشب در آسمان ولایت مه آمده
از گلشن ولا گل ثارالله آمده
او هدیه‌ای به ما ازحی داور است
نور دل حسین نجل پیمبر است
فرزند حیدر و زهرای اطهر است
مولا علی مدد
در آسمان دین مه تابان بودعلی
از نسل شیر بیشه ی ایران بود علی
از سوی کبریا نور جلی رسید
از نسل فاطمه دوم علی رسید
با عطر مصطفی بر ما ولی رسید
مولا علی مدد
بیت حسین فاطمه امشب چو گلشن است از یمن مقدمش دل هر شیعه روشن است از آسمان دین بدرالدجی رسید
ای عاشقان حق نورخدا رسید
شادی
محیط نـور را نـور آفریدند
سپاه شور را شور آفریدنـد
به خورشید ولایت ماه دادند
بگو نورِعلی‌نـور آفریدنـد
سپهر امشب زند بر خاک، زانو
مَلَک خوانـد ثنـای شهربانـو
...
خدا امشب ولیّش را ولی داد
جمالی منجلی نوری جلی داد
حسین بن علی چشم تو روشن
که امشب بر تو ذات حق علی داد
شب وجد امـام عالـمین است
که میلاد علی ابن الحسین است
جمالِ بی مثالِ داور است ایـن
به خَلق و خُلق و خو پیغمبر است این
حسن زادی، حسین آورده‌ای، یا
امیرالمؤمنین دیگر است ایـن
بـه چشم نـور از او نـور بارد
جمـال چـارده معصـوم دارد
به مولا جلوه مولا مبارک
جمال ربی‌الاعلی مبارک
امام چارم آوردی بـه دنیا
عروس حضرت زهرا مبارک
عبادت‌های حیدر
ای میهن بانوی ایران شاه عالم زاده ای
مادر توحید ، توحید مجسم زاده ای
نیستی مریم ولی بهتر ز مریم زاده ای افتخار نسل آدم تا به خاتم زاده ای
آیت العظمی ، ولی الله اعظم زاده ای بلکه وجه الله را در نقش آدم زاده ای
قلب قرآن ، رکن ایمان ، جای دین است این پسر
سید السجاد زین العابدین است این پسر
حَبّذّا مرعات حسن دادگر آورده ای
یا که همچون آمنه پیغامبر آورده ای
یا ز جوف کعبه مولود دگر آورده ای
یا که زهرایی شُبیر و شبر آورده ای
بر حسین بن علی زیبا پسر آورده ای یا برای عالم خلقت پدرآورده ای
این ششم معصوم این دوم علی چهارم ولی است
این فروغ چشم گریان حسین بن علی است
سلام! ای سلام خـدا بـر سـلامت
درود! ای کـلام الهــی، کــلامت!
تو هم سجده؛ هم سیدالساجدینی
که قلب حسین است بیت‌الحرامت
مسلمـان نباشم نبـاشم نبـاشم
ندانـم اگـر بـر خـلایق امـامت
سلام خدا بـر سجـود و رکوعت
درود خـدا بـر قعــود و قیـامت
حجر بر در خانه‌ات قطعه سنگی
مقـام آورد سـر بـه پای مقامت
تو حَجّی صلاتی زکاتی جهادی
تو ممدوح بـا نامِ زین العبادی
تو در تیرگــی‌ها سـراج المنیری
تو همچون پیمبر، بشر را بشیری
سمـاوات و عرشند در اختیـارت
تـو آزادۀ عالمـی، کـی اسیـری؟
تو در کنـج ویرانه‌ها هـم بهشتی
تو در زیــر زنجیرهـا هـم امیری
به پای تو سر کرد خم «سربلندی»
تو تنها به نزدِ خدا سر به زیری
یمِ هشت بحری
باز در بحر ولایت گهری پیدا شد
ابر، یک سو شد و قرص قمری پیدا شد
گلشن عشـق و امیـدِ پسـر فاطمه را
الّه الّه! چــه مبـارک ثمـری پیدا شد
یک‌صدا خنده زنان اهل سماوات و زمین
همـه گفتنـد حسین دگـری پیـدا شد
یا حسین ای پسر فاطمه چشمت روشن
ذکر و تسبیح و دعا را پدری پیـدا شد
یم توحید به جوش آمد و در دامن آن
صدفی گشت عیان و گهری پیـدا شد
همه خوبان جهان یکسره کردند اقرار
که ز خوبان جهان خوب‌تری پیدا شد
روی حق روی نبی روی امامان یکسر
همـه در صورت زیبـا پسری پیدا شد
مژده ای اهـل تـولا شـب میلاد آمد
جان بگیرید به کف حضرت سجاد آمد
سوره ی نـور حسین بـن علـی سیمـایش
دو جهـان شیفته ی حسن جهـان آرایش
چشم ما
امشب شب شادیّ شادی آفرین است
امشب جهان را جلوۀ حقّ الیقین است
امشب بهشت آسمانی ها زمین است
امشب شب میلاد زین العابدین است
مولود پاکی که همه هست حسین است
قرآن دیگر بر سر دست حسین است
*
امشب عروس فاطمه قرص قمر زاد
طوبای ثارالله بشکفت و ثمر داد
در شهر شعبان شهربانو یک پسر زاد
نه یک پسر بر عالم خلقت پدر زاد
این کیست مولانا امام السّاجدین است
زیب عبادت بلکه زین العابدین است
*
ذکر خدا را عشقبازی با لب او
روح دعا را نوش از شهد لب او
ایثار و صبر و علم و عرفان مکتب او
مرغ سحر دلداده ای تاب و تب او
ای شهربانو شهر بانوی وجودی
تو مادر حمد و رکوعیّ و سجودی
*
لب در ثنای او حلاوت آفریده
رخ ناز خاک مقدم او را
صبحدم برج شرف را آفتابی دیگر آمد
آفتابی کآفتاب صبح را روشنگر آمد
بحر دین را بحر دین را گوهر آمد گوهر آمد
کشتی توحید را در موج طوفان لنگر آمد
چارمین فرمانروای ملک حیّ داور آمد
چرخ گردون شرف را محور آمد محور آمد
*
جلوۀ حسن خداوند مبین بادا مبارک
لالۀ لبخند جبریل امین بادا مبارک
آسمان وحی بر اهل زمین بادا مبارک
در نگاه اهل حقّ حقّ الیقین بادا مبارک
لیلۀ میلاد زین العابدین بادا مبارک
سالکان راه حق را رهبر آمد رهبر آمد
*
آمد آن ماهی که صد خورشید شد مات جمالش
قامت گردون خم از سنگینی کوه جلالش
آنچه می خوانی دعا دُرّیست از بحر کمالش
حال بخشد بر نماز و بر دعا از شور و حالش
انت زین العابدین از خالق هستی
امشب ای ماه به لبخند دهن وا کردی
جلوه با مهر رخ یار دل آرا کردی
بزم شور و شعف و هلهله بر پا کردی
نُقل از اختر تابنده مهیّا کردی
گوهر بحر قدم در یم نورت پیداست
خبری تازه به لبخند سرورت پیداست
**
ای ملایک همه امشب به زمین سر بزنید
هم تبسّم زده هم جام ز کوثر بزنید
بر در و بام مدینه همگان پر بزنید
بوسه بر مقدم فرزند پیمبر بزنید
دست حق سفرۀ رحمت به زمین گسترده
شهربانو پسر از بهر حسین آورده
**
اختری از مه ایرانی و خورشید عرب
جلوه بخشید به چشم و دل عالم امشب
نام نامیش علی باشد و سجّاد لقب
سر و قّد، ماه جبین، مهر لقا، ذکر به لب
علی دوّم و سوّم پسر پیغمبر
گوهر پنج یم نور و یم هشت گُهر
**
شهربانو که به
شباهنگام سر زد جامة مهر جهان آرا
که روشن بر رخش گردید چشم یوسف زهرا
زهی بر دامن پاکیزة آن مام ایرانی
کز آن با رنگ و بوی یا و سین سر زد گل طاها
شب پنجم ز شعبان بود کز آن اختر عصمت
تجلّی کرد ماه چهارده بر عرصة دنیا
تو گوئی آمنه آورده احمد باز در یثرب
و یا بنت اسد زاده علّی عالی اعلا
ولی الله اعظل قطب عرفان کعبة ایمان
که زین العابدینش خواند ذات خالق یکتا
حسین ابن علی را ذات یزدان داد فرزندی
رسول‌الله پا تا سر، ولی الله سر تا پا
علّی دوم و مولای چارم آیت پنجم
سه روح و پنج حسّ در شش جهت عبدند و او مولا
زبان در مدح او الکن قلم در وصف او عاجز
کلام از نعت او کوته کمال از حدّ او اعمی
هم او اوّل هم او آ
در کتاب نور، آیت محکم شد امشب
یا عیان مهر رخ پیغمبر اکرم شد امشب
یا دعاهم صحبت یار مسیحا دم شد امشب
یا که عید سیّد ذرّیه ی آدم شد امشب
شهربانوی ولایت بانوی عالم شد امشب
یا عیان در دامن پاکش گُل مریم شد امشب
طلعت خورششید عالمتاب دین بادا مبارک
لیله ی میلاد زین العابدین بادا مبارک
*
چشم دل بی پرده امشب روی حیِّ دادگر بین
بحر رحمت را تمشا کن در آغوشش گهر بین
بر فراز شانه ی شمس ولا قرص قمر بین
چارده معصوم را پیدا ودر آن نور بصر بین
در بهشت وحی رو کن نخل قرآن را ثمر بین
گر نمی بینی خدا نور خدا را جلوه گر بین
در فروغ روی وجه الله اعظم منجلی شو
محو رخسار علیّ بن حسین بن علی شو
*
بانوی بیت الولا! میلا
بحر موّاج ولا را گهری پیدا شد
آسمانهای شرف را قمری پیدا شد
پدر پیر خرد را پسری پیدا شد
همه گفتند حسین دگری پیدا شد
مژده ای اهل ولا، باز ولی آمده است
که علّی بن حسین بن علی آمده است
**
ماه امشب عرق شرم ز پیشانی ریخت
مهر انوار خود از بهر گل افشانی ریخت
آسمان از سر و رو، اختر نورانی ریخت
نقل در مقدم آن بانوی ایرانی ریخت
اختر کشور ایران به جهان ماه آورد
-قرص خورشید به هنگام سحرگاه آورد
**
دخت ایران که به خلق دو جهان مام آمد
اختر عزّو جلالش به لب بام آمد
ذره‌ای بود که بهتر ز مه تام آمد
شهربانو که جهان بانوی اسلام آمد
پسری زاده که عیساست ز جان پا بستش
می‌سزد مریم اگر بوسه زند بر دستش
**
پسری زاده عل
امشب ای ماه به لبخند دهن وا کردی
جلوه با مهر رخ یار دل آرا کردی
بزم شور و شعف و هلهله بر پا کردی
نُقل از اختر تابنده مهیّا کردی
گوهر بحر قدم در یم نورت پیداست
خبری تازه به لبخند سرورت پیداست
*
ای ملایک همه امشب به زمین سر بزنید
هم تبسّم زده هم جام ز کوثر بزنید
بر در و بام مدینه همگان پر بزنید
بوسه بر مقدم فرزند پیمبر بزنید
دست حق سفرۀ رحمت به زمین گسترده
شهربانو پسر از بهر حسین آورده
*
اختری از مه ایرانی و خورشید عرب
جلوه بخشید به چشم و دل عالم امشب
نام نامیش علی باشد و سجّاد لقب
سر و قّد، ماه جبین، مهر لقا، ذکر به لب
علی دوّم و سوّم پسر پیغمبر
گوهر پنج یم نور و یم هشت گُهر
*
شهربانو که به زن
امشب ز آهنگ شعف در هر سری شور آمده
جان مشعل بزم صفا دل مهبط نور آمده
یثرب ز انوار خدا روشنتر از طور آمده
ویرانة دل خوب تر از بیت معمور آمده
قلب محبّان جلوه‌گر چشم عدو کور آمده
سر حلقة عشاق را نیکوترین پور آمده
هان چشم شو، سر تا به پا، کان مقتدا را بنگری
در خانة سبط نبی حسن خدا را بنگری
**
بگشای چشم معرفت مرآت سبحانی ببین
آئینه شو آئینه شئ آن روی نورانی ببین
در حسنِ ما فاطمه آثار ربّانی ببین
آثار ربّانی نگر آیات قرآنی ببین
بی پرده وجه‌الله را در پرتو افشانی ببین
ماه عرب را در بر بانوی ایرانی ببین
از برج عصمت نیمه شب شمس الضحی پیدا شده
خورشید برج فاطمه روشنگر دلها، شده
**
ای ماه ایرانی نسب خورشی
میلاد امام سجاد (ع)
سرود
(به سبك ﺭﺏ ﺻﻞ ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤﺪ)
اﺯ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺳﺮ زده ﺁﻳﻴﻨﻪ ی اﻧﻮاﺭ داﻭﺭ
ﺯاﺩﻩ ی اﺻﻼﺏ ﺷﺎﻣﺨﻪ و اﺭﺣﺎﻡ ﻣﻂﻬﺮ
ﺩﺭﻭﺩ ﻛﻌﺒﻪ ﺑﺮ ، ﻋﺒﺎﺩ الصالحین
ﺳﻼﻡ ﺳﺠﺪﻩ ﺑﺮ ، اﻣﺎﻡ الساﺟﺪﻳﻦ
ﺭﺏ ﺻﻞ ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ
ﻋﻠﻲ اﺑﻦ اﻟﺤﺴﻴﻦ
******
ﻗﺒﺮ ﻭﻳﺮاﻥ ﺷﻤﺎ ﺷﺪ ﻛﻌﺒﻪ ﻫﺮ ﻗﻠﺐ ﺁﮔﺎﻩ
ﻭﻣﻦ اﻋﺘﺼﻢ ﺑﻜﻢ ﻓﻘﺪ اﻋﺘﺼﻢ ﺑﺎاﻟﻠﻪ
ﺗﻮﻳﻲ ﺟﺎﻥ ﻧﻤﺎﺯ ، ﺗﻮﻳﻲ ﺭﻭﺡ ﻗﻴﺎﻡ
ﺑﻪ ﺟﺴﻢ تو دﺭﻭﺩ ، ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺗﻮ سلام
ﺭﺏ ﺻﻞ ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ
ﻋﻠﻲ اﺑﻦ اﻟﺤﺴﻴﻦ
******
ﻣﻦ اﮔﺮ اﻳﺮاﻧﻲ ام ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺒﺎﻫﺎﺗﻢ ﻫﻤﻴﻦ اﺳﺖ
ﻛﻪ از اﻳﺮاﻥ ﻣﺎﺩﺭ ﻭاﻻﻱ ﺯﻳﻦ اﻟﻌﺎﺑﺪﻳﻦ اﺳﺖ
ﺑﻮﺩ لطف ﺧﺪا ، ﻭﻻﻱ اﻫﻞ ﺑﻴﺖ
ﺳﺮ ﻭ ﺟﺎﻧﻢ ﺷﻮﺩ ، ﻓﺪاﻱ اهلبیت
ﺭﺏ ﺻﻞ ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ
ﻋﻠﻲ اﺑﻦ الحسین
شاعر : میثم مومنی ن
ای که خورشید جمالت پرتو افشانی کند
عالمی را جلوه ات زیبا و نورانی کند
تو همان خورشید تقوائی که عرش و فرش را
از فروغ وجلوۀ تو حق چراغانی کند
جای دارد رهگذارت را ز گلهای بهشت
جبرئیل از عالم بالا گل افشانی کند
ای بهشتی رو عجب نبود اگر رضوان خلد
از جنان گرد سرت اسپند گردانی کند
می زند لبخند بر رویت حسین ین علی
تا تماشا در رخت آیات قرآنی کند
امشب از یمن قدوم با شکوه تو حسین
هرکجا سائل بود دعوت به مهمانی کند
زینت عبادی و شایسته باشد تا خدا
نام زین العابدین را برتو ارزانی کند
شب همه شب بردعا و نغمه ات مرغ سحر
گوش جان را می سپارد تا غزلخوانی کند
سر زند ازچشم تو تا عرش یک رنگین کمان
هر زمانی دیده ات را
سرچشمۀ فیض کردگار آمده است
در هودجی از قدر و وقار آمده است
وقتی که شکفت غنچۀ باغ حسین
گفتند به گلها که بهـار آمده است
شاعر : استاد سید هاشم وفایی
آلاله نو دمیده چیدن دارد
آواز فرشتگان شنیدن دارد
میلاد حسین است و ابوالفضل و علی
یک ماه و دو افتاب دیدن دارد
شاعر : استاد سید هاشم وفایی
به نفسی انت ای سر تا قدم ایثار و آقایی
جمالت با نگاه یوسف زهرا تماشایی
حیا را تا صف محشر حیا از گردش چشمت
خجالت می کشد از ماه زیبای تو زیبایی
تمام روزها ای کاش بودی چهارم شعبان
که میکردی تو با خورشید حسنت عالم آرایی
گرفته در بغل ام بنینت دم به دم گوید
که عباس من از روز ولادت هست زهرایی
امیرالمومنین نفس نبی بوسیده دستت را
که این دست است روز رزم یک لشکر به تنهایی
تو ای سر تا قدم غیرت چه کردی در دل دریا
که بر لبهای خشکت چشم غیرت گشته دریایی
به جز تو ای علی خصلت ندارد هیچ فرمانده
مقام پاسداری و علمداری و سقایی
تو آن ماه دل افروزی که در جمع بنی هاشم
به دنبال سرت خورشید کرده راه پیمایی
توهم باب المر
به پنجم روز شعبان در مدینه آمده دنیا
علی بن الحسین بن علی آن گوهر والا
گرفته شهربانو در بغل قنداقه او را
کند شکر خدا جدش علی عالی اعلا
پدر باشد حسین وشاد ازمیلاد فرزندش
مبارکباد می گوید براوجبریل از بالا
علی اوسط است وبر علی اکبر برادر او
رخش را بوسه باران کرد اکبر زاده لیلا
ولیعهد حسین است وولایت را مه چارم
میان عابدان کل عالم شاخص ویکتا
شرافت دار می گردد سجده با وجود او
برای عابدین زینت برای ساجدین آقا
خدا خواهد که او بیمار درکرببلا گردد
بماند زنده وباشد به جمله شیعیان مولا
بود گریان همیشه بر مصیبتهای بابایش
مکمل می شود این کار بهر نهضت بابا
شود جشنی بپا با یاد میلادش در جنت
خدایِ عالیِ اعلی ندارد از تو عالی‌تر
ندارد در بساطِ خود از این عالی تعالی‌تر
علیُّ حُبُه جُنَّه قسیم النار والجَنَّه
به حمدِالله وَالمِنَّه ولی‌الله ست والی‌تر
اگر پا بر زمین کوبد علی افلاک می‌روبد
نباشد در کفِ دستش از این عالم سفالی‌تر
اگر فرش نجف گردیم حقّا محترم گردیم
که از قالیچه‌ی تبریز می‌گردیم قالی‌تر
علی باید ؛ فقط ؛ حتماً ؛ امیرالمومنین باشد
علی آمد که او اینبار زین‌العابدین باشد
اگر جایی دهد زلفش دلِ دیوانه‌‌ی ما را
"به بوی سیب او بخشم سمرقند و بخارا را"*۱
در آغوشِ حسین است و به رویِ دامن زینب
ببین بابا چه می‌بخشد گداها را گداها را
لبِ گهواره‌اش پروانه‌ای بی تاب اگر دیدید
بدان
برحسین هدیه زدادار آمد
هستی احمد مختار آمد
گل گلزار ولایت، سجاد
نوه حیدر کرار آمد
چهارمین نور امامت آمده
مظهر جود و کرامت آمده
حضرت سجاد، زین العابدین
روح صبر و استقامت آمده
آمده نور خدای عالمین
بر علی و فاطمه نور دو عین
در جهان امشب ز لطف کبریا
آمده مولا علی بن الحسین
گلی از گلشن دین واشد امشب
به جنت شادمان زهرا شد امشب
علی بن الحسین آمد به دنیا
حسین بن علی بابا شد امشب
از مدینه شهر ختم المرسلین
سرزده بار دگر خورشید دین
آمده پور حسین بن علی
حضرت سجاد زین العابدین
گل زگلزار ولایت آمده
لطف ووجود بی نهایت آمده
از مدینه خانه مولا حسین
چارمین شمس هدایت آمده
یا سید الساجدین
پنجم زشعبان آمده جان آمده جان آمده
در خانه مولا حسین مولود جانان آمده
بانوی شهراست مادرش شهزاده ایرانیان
در دامن این عابده ماهی درخشان آمده
حیدر لبش خندان بود قنداقه را دارد بدست
گوید امام دیگری از سوی یزدان آمده
بین علی های پدر این گل علی اوسط است
شهزاده اکبر را ببین با روی خندان آمده
باشد ولیعهد پدر مولای مردم می شود
چارم امام شیعیان مهر فروزان آمده
او بو محمد،بوالحسن،سجاد،زین العابدین
برعارفان این جهان مولای عرفان آمده
در مکتب درس عمو بس چیزها آموخته
اندر صحیفه با دعا ازبهر درمان آمده
بیمار دشت کربلا ذخر الهی باشد او
تشخیص باطل را زحق برهان وفرقان آمده
اندر کنار جد خ
سپهر عشق ووفا جلوه ی دگردارد
میان آن همه انجم یکی قمر دارد
نسیم شهر مدینه نوید داده به ما
که باغ سبزولایت گلی دگردارد
بیا به سوی مدینه رویم کزره شوق
نسیم عشق به هرکوچه اش گذردارد
خبردهید به زهرا که امشب ازجنت
بیا مدینه حسینت کنون پسردارد
رسید سید سجاد وبهر خدمت او
لباس بندگیش را فلک ببر دارد
خدا به او لقب زین العابدین بخشید
زسجده های طویلی که درسحر دارد
به خاک پاک مدینه به جای جشن عزاست
شب ولادت او شیعه چشم تردارد
بیا ودامن اورا به التجا گیریم
که حق همیشه وهرجا براو نظر دارد
کجا رود زدر او به درگهی دیگر
هرآن که شمه ای از جود او خبر دارد
به جان فاطمه اورا دهم قسم که دعا
به این قسم به خ
